Το περίφημο τουριστικό σπήλαιο της Βλυχάδας ή Γλυφάδας στο Διρό και αριστερά η τελευταία απόληξη του Tαϋγέτου λέγεται Σαγιάς. Μέζαπος και ακρωτήριο Tηγάνι. Ιδιοτροπία της φύσης, παραξενιά της διάβρωσης στους αιώνες και μία χερσόνησος μοναδική στη μορφή της πείθει και το πλέον δύσπιστο για την ονομασία της. Η φρουριακή ακρόπολη επάνω και οι 365 λαξευτές στέρνες λειτουργούν και σήμερα συλλέγοντας νερό χωρίς σημασία.

Πετροχελίδονα και άλλα θαλασσοπούλια φωλιάζουν και ξετρυπώνουν στα ερυθρωπά πετρώματα και η ολιγόχρονη συμβίωση με το φοβερό Kάβο Γκρόσσο σε νοτιοδυτικούς ανέμους μάς γεμίζει με μία παράξενη αίσθηση. Γερολιμένας και Μαρμάρι, το Αχίλλειο των αρχαίων και κατάλευκη η ακτή από τα βότσαλα. Ψηλά το καστροδάσος της Βάθειας, ενώ ελιές και αγριοκυπαρίσια, σκόρπιοι πολίτες στην εθνότητα της φύσης, σφραγίζουν την αγριάδα του ορεινού τοπίου, χάνοντας ολοκληρωτικά τη μάχη για επικράτηση ενάντια στη λείψυδρη πέτρα.

Πόρτο Στέρνες και ακρωτήριο Tαίναρο. Οι γιγάντιες φραγκοσυκιές παρούσες, και εδώ η μυθολογία θέλει τον Hρακλή δαμαστή του τρικέφαλου σκύλου, φύλακα του Άδη, του Kέρβερου, παράλληλα με τη γνωστή σε όλους ιστορία του μικρού Αρίωνα με το δελφίνι.

Αρχαίες δεξαμενές και πικρές σκέψεις γεννά η θέα του όμορφου ψηφιδωτού δίπλα στο κύμα της θάλασσας, ανάμεσα σε λαξευτές υπόγειες κοιλότητες, ελαχιστομόριο και αυτό από το πλήθος των εγκαταλελειμμένων θησαυρών.

Ακολουθούμε το μονοπάτι που οδηγεί στο φάρο, το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Βαλκανικής, και κάτω από την τεράστια γαλανόλευκη τα συναισθήματα κτίζουν το δικό τους μωσαϊκό…

Μετά την απόλαυση αυτής της υπέροχης άκρης της χώρας μας προτείνουμε ένα ξεχωριστό γεύμα στο κόλπο των Ορτυκιών, το Πόρτο Kάγιο. Στο ανέβασμα του δρόμου η εκπληκτική Λάγεια. Πολεμόπυργοι και πυργόσπιτα σφραγίζουν την ιδιότυπη κοινωνική διάρθρωση της Μάνης και το νοτιότερο ηπειρωτικό μπαλκόνι της Βαλκανικής αγκαλιάζει το γαλάζιο ορίζοντα.

Στο γύρισμα η Προσηλιακή Μάνη. Ανδρογιάλι, μόνο για άνδρες (;) και στη συνέχεια Μελιγκάνι. Μεμονωμένοι μανιάτικοι πύργοι και λιλιπούτειοι συνοικισμοί. Άγιος Kυπριανός και η πάλαι ποτέ δοξασμένη άγονη γραμμή τώρα είναι παροπλισμένη, αφού η ακτοπλοΐα δεν καταδέχεται τώρα το Σολοτέρι…

Σπίτια στο κύμα, ξένοι που πολιτογραφήθηκαν Έλληνες και ένα σκηνικό φιλόξενο και ανοικτό στα πάντα εκτός από το στρες.

Ο Kότρωνας βγαίνει μπροστά μας, παραδοσιακό φυσικά και αυθεντικό χωριό της Μάνης. Γεροχτισμένα πέτρινα σπίτια και λίθινες αθάνατες κατασκευές οι πύργοι. Οικοδομικό υλικό; Άφθονο, το τοπωνύμιο μιλάει μόνο του!