Έξω Νύμφιο ή Νύφι: Είναι Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Ανατολικής Μάνης και αποτελείται από τους κύριους οικισμούς Μέσα Χώρα (ο παλαιότερος), Έξω Νύφι, Βίγλα, Ατσούπι, τους παραλιακούς Γιαλό και Αλύπα και το μικρό ορεινό Κουρνό, με λίγα σπίτια γύρω από τη βρύση, στο Μοναστήρι της Παναγιάς, ψηλά στο βουνό.  Λέγεται ότι πήρε το όνομά του, επειδή ήταν περιτριγυρισμένο από δέντρα, όπως η νύφη με λουλούδια. Δεσπόζει στη περιοχή αφού ο οικισμός είναι αμφιθεατρικά κτισμένος σε στρατηγική θέση παράλληλα προς τη θάλασσα σε πλαγιά λόφου.

Οι οικισμοί που αποτελούν το Νύφι έχουν διατηρήσει το παραδοσιακό χρώμα τους, πύργοι και πυργόσπιτα αντιμετωπίζονται οπό τους νεώτερους ιδιοκτήτες - κληρονόμους με σεβασμό και αγάπη, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων κακοποίησης και αρχιτεκτονικής αλλοίωσης. Έτσι ο επισκέπτης χαίρεται αυτά τα παραδοσιακά πυργοχώρια - αετοχώρια σκαρφαλωμένα στις πλαγιές του Σαγγιά.

Χαρακτηριστικοί είναι οι επιβλητικοί πύργοι των πατριών - οικογενειών που δεσπόζουν στην περιοχή και ήταν πρωταγωνιστές στις τοπικές έριδες και βεντέτες, όπως του Μπουρίκου- Λεκκάκου και του Βεντίκου, που είχαν βεντέτα το 1862.

Οι επισκέπτες απολαμβάνουν το μπάνιο τους στους δύο παραλιακούς οικισμούς του Νυφιού, το Γιαλό με την ωραία παραλία με τα βότσαλα και την Αλύπα, με το πανέμορφο φυσικό λιμανάκι της. Στην Αλύπα, έχει γυριστεί η υπερπαραγωγή του αμερικανικού κινηματογράφου "Tempest" (= τρικυμία, θύελλα) με τον Τζον Κασσαβέτη κ.ά. γνωστούς ηθοποιούς, τη δεκαετία του '80. Μεγάλη είναι  η ναυτική παράδοση του χωριού, αφού σε εποχές που δεν υπήρχαν δρόμοι ή άλλη πρόσβαση, η συγκοινωνία γινόταν μέσω θαλάσσης με τα παλιά πλεούμενα, ιστιοφόρα και καΐκια με το Γύθειο, το Πειραιά κλπ.

Κοντά στο Κουρνό (από το κρουνός, αφού αναβλύζει νερό), στη θέση «Κιόνια» που οι ντόπιοι αποκαλούν «Βασιλικές Πέτρες», τοποθετείται η αρχαία Αίγιλα στην οποία ο Παυσανίας αναφέρει ότι υπήρχε ναός της Δήμητρας «έσται δε Αίγιλα της Λακωνικής ένθα ιερόν ίδρυται άγιον Δήμητρος» (Λακωνικά IV 17,7).

Σύμφωνα με τη παράδοση, ο ναός της Δήμητρας κατεδαφίστηκε το 19^ο αιώνα από τον ηγούμενο της Μάνης, διότι τελούνταν εκεί παγανιστικές ιεροτελεστίες. Τα θεμέλια δύο κτισμάτων, οι πεσμένοι κίονες και κάποια λείψανα της μετακλασικής αρχαιότητας, οδήγησαν τους ερευνητές στη σκέψη ότι ανήκουν στο ιερό της Δήμητρας. Το ιερό εντοπίστηκε το 1843 από την αρχαιολογική αποστολή του Φιλίππου Le Bas. Το 1975 το ιερό μελέτησαν και παρουσίασαν σε δημοσίευμα η αρχαιολόγος Λήδα Μόσχου - Τσιώμη και ο αρχιτέκτων Π. Ν. Μόσχος. Η έρευνα - μελέτη συνεχίζεται, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι οι δύο Έλληνες επιστήμονες μιλούν για δύο δωρικούς ναούς (δίστυλος εν παραστάσει που χρονολογείται στην περίοδο Οκταβιανού Αυγούστου ή Τιβερίου και περίπτερος ναός του Β' μισού του 2ου αιώνα π.Χ.) με περίοδο ακμής τα χρόνια του Κοινού των Λακεδαιμονίων -Ελευθερολακώνων.

Στην περιοχή έχουν καταγραφεί πολλά μνημεία -φρουριακή εγκατάσταση, οικοδομήματα, νεκροταφείο, στήλες, βωμοί, κιονίσκοι, βάσεις αγαλμάτων, γλυπτά μέλη, δεξαμενές νερού, ανάγλυφες παραστάσεις σε βράχους, υδραγωγείο και λατομείο. Σήμερα διακρίνουμε τα ερείπια του ναού. Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι στο ναό της Δήμητρας, όπου έκαναν γιορτές οι γυναίκες, επιτέθηκε ο Αριστομένης με τους Μεσσήνιους αλλά αποκρούστηκε και αιχμαλωτίστηκε.

Το μοναστήρι του Κουρνού, οφείλει το όνομά του στις δυο πηγές που υπάρχουν εκεί και έχουν μαρμάρινη βρύση που μεταφέρθηκε από τα αρχαία Κιόνια. Το μοναστήρι προϋπήρχε από το 16^ο αιώνα και η μονοκάμαρη εκκλησία της Παναγίας έχει τρούλο και καμπαναριό, ενώ είναι διακοσμημένη με ωραία, ξεθωριασμένη σήμερα, ζωγραφική. Στις 15 Αυγούστου που εορτάζεται η εκκλησία συγκεντρώνεται πλήθος πιστών και οργανώνεται το περίφημο πανηγύρι του Κουρνού.

Στο Νύφι υπάρχουν παλιές και νεώτερες εκκλησίες πολλές από τις οποίες ορισμένες είναι οικογενειακές: ο Αϊ-Γιώργης, ο Αϊ-Λιάς, η Αγία Κυριακή, η Αγία Κατερίνα, η Αγία Βαρβάρα, ο Άγιος Σώστης, ο Άγιος Πέτρος και οι νεώτερες Σωτήρας στο Γιαλό, ο Αϊ-Δημήτρης κ.ά.

Δύο υπέροχα πυργόσπιτα στο σημερινό Νύφι -από τα πολλά που ανακαινίζονται ή χτίζονται- ανήκουν σε δύο αξιομνημόνευτες περιπτώσεις συμπατριωτών μας: το ένα έργο του ναυάρχου Ιωάννη Κουφογιάννη, Προέδρου της Πανελλήνιος Λέσχης Μανιατών «Η Αλληλεγγύη» (στην Αθήνα) και διευθυντή του πολιτικού γραφείου του νυν υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου (όπως και πριν του υπουργού Κ. Λαλιώτη). Το άλλο του Γιάννη Μαυροειδάκου, φιλολόγου, που ζει στο Παρίσι με σύζυγο Γαλλίδα, και έχει εκεί το περίφημο βιβλιοπωλείο - εκδοτικό οίκο "Δεσμός" που είναι για μια 20ετία τώρα, σημείο αναφοράς των Ελλήνων της Γαλλίας καθώς και όλων των φίλων της Ελλάδας.