1.000.000 έτη

Προκάμβια απολιθωμένα οστά από γιγάντια ζώα στο Πάλυρο Μάνης (ευρήματά μου το 1987)

150.000 έτη

Παλαιολιθικά εργαλεία στην σπηλιά του Ακιώνα (ευρήματά μου το 1971). Ανθρώπινα οστά.

Εργαλεία στο άδυτο του Ναού του Ποσειδώνος στο Ταίναρο(ευρήματά μου το 1971)

7 – 5.000 π.χ.

Οστά, εργαλεία, αγγεία στην Αλεπότρυπα Δυρού.

5.000 – 1.300π.Χ.

Ιερόν Ηλίου στο Ταίναρο. Ακμή της Ταινάρου, μητρόπολης όλης της Μάνης. Κάτοικοι Μινύες και Λέλεγες.

1250

Ιερόν Γαιήχου Ταιναρίου που ταυτίστηκε με τον Ποσειδώνα στο Ταίναρο – Ακμή Ταινάρου και Ιππόλας.

13 ^ος – 11 ^ος αι. π.Χ.

Τυνδάρεως, Μενέλαος, Ορέστης, Τισαμενός.

11 ^ος π.Χ.

Επάνοδος των Ηρακλειδών στην Νότια Ελλάδα – Δωριείς στη Λακωνική.

9 ^ος π.Χ.

Λυκούργος.

750 – 668 π.Χ.

Μεσσηνιακοί Πόλεμοι. Πολιτική ακμή της Σπάρτης.

550 π.Χ.

Α’ και Β’ Πελοποννησιακή Συμμαχία «Λανθάνουσα» Ηγεμονία της Σπάρτης στον Ελληνικό κόσμο από το 550 – 362 π.Χ.

490 – 480 π.Χ.

Περσικοί Πόλεμοι.

464 π.Χ.

Μεγάλος σεισμός στο Ταίναρο. Επανάσταση των Ειλώτων.

454 – 431 π.Χ.

Αμφισβήτηση της Ηγεμονίας της Σπάρτης στην Ελλάδα από την Αθήνα.

431 – 404 π.Χ.

Πελοποννησιακός Πόλεμος. Ήττα της Αθήνας και αρχή της παρακμής του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου.

370 – 369 π.Χ.

Αμφισβήτηση της Ηγεμονίας της Σπάρτης από την Θήβα. Εισβολή Επαμεινώνδα στην Λακωνική.

362 π.Χ.

Τέλος της Ηγεμονίας της Σπάρτης και αρχή της μεγάλης παρακμής του Ελληνικού Κόσμου.

338 π.Χ.

Εισβολή του Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας στην Λακωνίας.

245 – 221 π.Χ.

Άγις και Κλεομένης. Εισβολή Αντιγόνου Δώσωνος της Μακεδονίας στη Λακωνική και αναχαίτισή του στον Λα.

210 – 195 π.Χ.

Νάβης. Εισβολή Ρωμαίων στην Λακωνική και καθορισμός να χωριστεί η Λακεδαίμονα από την παράλια Λακωνική (όπου και εγκατοίκησαν οι αριστοκρατικοί Λάκωνες). Η σημερινή Μάνη αυτονομείται.

140 π.Χ.

Προσάρτηση της Ελλάδας στη Ρώμη. Κοινό των Ελευθερολακώνων (140 – 21 π.Χ.).

21 π.Χ.

Επισημοποίηση του Κοινού των Ελευθερολακώνων από τον Αύγουστο Καίσαρα. Ευρυκλής του Λαχάρους. Μεγάλη ακμή της Καινήπολης – Ταινάρου και όλης της Μάνης.

160 π.Χ.

Ο περιηγητής Παυσανίας περιπλέει τη Μάνη με σταθμό το Ταινάριο άλσος.

212 μ.Χ.

Ο Καρακάλλας προσδίδει τον τίτλο του «Ρωμαίου» στους πολίτες όλης της επικράτειας της Ρωμ. Αυτοκρατορίας.

468 μ.Χ.

Οι Βάνδαλοι αποκρούονται στην Καινήπολη.

553 – 535 μ.Χ.

Ο Βελισσάριος στρατολογεί άνδρες και οχυρώνει την Μάνη. Ιδρύει επισκοπή. Συμβιβασμός Μανιατών με το Βυζαντινό
κράτος για πάνω από έναν αιώνα.

Τέλος
6^ου αι.

Σεισμοί καταστρέφουν την Καινήπολη και αναγκάζουν τους κατοίκους να ανεβούν σε υψηλότερες θέσεις.

7 ^ος – 9 ^ος μ.Χ.

Πειρατεία – Σαρακηνοί, Κίλικες κ.λ.π., λυμαίνονται τα παράλια. Οι κάτοικοι μένουν σε πολύ ορεινές θέσεις. Αποκοπή Μάνης από Βυζάντιο που συνεχώς ζητά φόρους. Επανάσταση του Κοσμά, Αγαλλιανού κλπ. εναντίον στην Εικονομαχία κλπ. του Αυτοκράτορα.

783 μ.Χ.

Εκστρατεία Σταυρακίου εναντίον της Ελλάδας.

Β’ ήμισυ 9^ου αι. μ.Χ.

Υποταγή των επαναστατημένων Ελλήνων και Σλάβων της Πελοποννήσου στον στρατηγό του Βυζαντίου Θεόκτιστο Βρυέννιο, εκτός των Σλάβων Εζεριτών και Μηλιγγών που κατέφυγαν και κατοίκησαν στον κεντρικό κορμό του Ταϋγέτου και υποτάχθηκαν στο Βυζάντιο στο τέλος του 9^ου αιώνα.

907 μ.Χ.

Αναφέρεται στο Πατριαρχικό Αρχείο «Επισκοπή Μαΐνης» (για πρώτη φορά το όνομα Μαΐνη)

945 – 988 μ.Χ.

Νίκων ο «Μετανοείτε» στη Μάνη απεσταλμένος του Κράτους και της Εκκλησίας. Χτίζονται δεκάδες εκκλησίες και ο χριστιανικός πληθυσμός αρχίζει να υπερτερεί του «Εθνικού» (=αντιβυζαντινού = αντίθετου στην Κεντρική Εξουσία)

1020 μ.Χ.

Εισάγεται ο «Βυζαντινός» αρχιτεκτονικός ρυθμός των «Τουρλωτού» (=με τρούλλο) εκκλησιών στην Μάνη, ενώ παράλληλα εξακολουθούν να χτίζονται και μονοκάμαρες του παλιού τύπου.

Β’ ήμισυ 11^ου αι. μ.Χ.

Νικήτας ο μαρμαράς.

1254 μ.Χ.

Ο Βιλλαρδουίνος χτίζει ή επισκευάζει τρία κάστρα: Μυστρά, Μαίνης και Λεύκτρου. Οι Μανιάτες εξακολουθούν να διαστέλλονται φυλετικά από τους εξελληνισμένους και εκχριστιανισμένους προ πολλού Σλάβους του Ταϋγέτου και της Β. Μάνης (Ζυγού και βορειότερα).

1263–1430

Ο Μυστράς έδρα βυζαντινού δεσπότη ή στρατηγού. Κάθοδος στη Μάνη βυζαντινών προβλεπτών (Νίκλος, Νίκανδρος κλπ.). Δεσποτεία των Παλαιολόγων και Καντακουζηνών στο Μυστρά. Τούρκοι μισθοφόροι των Παλαιολόγων υπό τον Τουραχάν χτυπούν τον αντιφρονούντα Μανουήλ Καντακουζηνό Γκίνα στο Μυστρά.

1460

Άλωση του Μυστρά από τους Τούρκους. Κάθοδος στην Μάνη νέου κύματος στρατιωτικών – ευγενών.

1463

Αντίσταση των Μανιατών στους Τούρκους στο Πασσαβά.

1465–66

Πρώτη προσπάθεια των Μανιατών για ανακατάληψη του Μυστρά και συντριβή της απ’ τον Ομέρ.

1470

Κάθοδος στο Οίτυλο του Νικηφόρου (;) Κομνηνού

1479–80

Επανάσταση του Κλαδά. Συντριβή του τούρκικου στρατού υπό τον Αλή Μπούμικο το 1480.

1484

Ο Αχμέτ κατορθώνει να κυριεύσει τον Πασσαβά και να εγκαταστήσει εκεί την μοναδική τουρκική φρουρά στην Μάνη.

1499

Τελική αποτυχία της επανάστασης του Κλαδά

1500–40

Η Μάνη παραμένει αυτόνομη με μοναδική τουρκική παρουσία την φρουρά του Πασσαβά. Η Μονεμβασιά πέφτει στους Τούρκους (1540).

1571–73

Ήττα των Τούρκων στην Ναύπακτο. Επανάσταση της Μάνης και Παρνασσίδας με ενέργειες του Μακάριου Μελισσηνού. Η επανάσταση ναυαγεί.

1582

Επιστολές Μανιατών στον Πάπα για βοήθεια.

1583–1600

Συνεχείς πόλεμοι Μανιατών με τουρκικές φρουρές του περίγυρού τους.

1603

Επιστολές Μανιατών στο Δούκα του Νεβέρ για βοήθεια.

1605

Ο Ασλάν πασάς (Σιλαμπαχιάς) λεηλατεί τη Μάνη

1606–19

Έντονες κινήσεις Μανιατών – Δούκα του Νεβέρ για Σταυροφορία των Ευρωπαίων υπέρ της Ελλάδας. Η κίνηση ναυαγεί λόγω ενάρξεως του 30ετούς πολέμου στην Ευρώπη.

1646–67

Συμμετοχή των Μανιατών στον Τουρκοβενετικό πόλεμο για την Κρήτη υπέρ των Βενετών.

1667

Αποτυχημένη επίθεση του Χασάν Μπαμπά στο Οίτυλο.

1667– 68

Ο Λιμπεράκης Κοσμάς, 23 χρονών, διορίζεται διοικητής της Μάνης από το Σουλτάνο. Τούρκοι εισέρχονται φιλικά στη Μάνη και χτίζουν το κάστρο του Κελεφά και επισκευάζουν Ζαρνάτα και Πόρτο Κάγιο και τοποθετούν φρουρές μέσα.

1676–82

Στεφανόπουλοι εκπατρίζονται στην Ιταλία και αργότερα στην Κορσική.

1676–82

Ο Λιμπεράκης βγαίνει ξανά στο κούρσο και ξαναφυλακίζεται.

1684

Έναρξη Βενετοτουρκικού πολέμου για την Πελοπόννησο.

1685

Παράδοση φρουρίων της Μάνης στους Μανιάτες από τους Τούρκους.

1688

Ο Λιμπεράκης αναγνωρίζεται από τον Σουλτάνο Ηγεμόνας της Μάνης και η Μάνη Ηγεμονία.

1689–1715

Βενετοκρατία του Μοριά.

1715–18

Οι Τούρκοι ξαναπαίρνουν το Μοριά: Ζαρνάτα και Κελεφά υπό τουρκική φρουρά. Η Μάνη αυτονομείται.

1768/69

Ο Παπάζωλης στην Μάνη. Επανάσταση των «Ορλωφικών».

1770

Επίθεση του Χ’’ Οσμάν στη Μάνη και καταστροφή του στο Τρικεφάλι.

1780

Ίδρυση μπεηλικιού της Μάνης. Μπέης ο Τζ.Κουτηφάρης. Χαλασμός των κλεφτών Βενετσανάκη και Κολοκοτρώνη. Οι Τούρκοι διώχνονται απ’τον Πασσαβά. Τα όρια της Μάνης στον Λέϊμονα Γυθείου.

1792

Ο Κατσώνης και ο Ανδρούτσος δρουν στο Πόρτο Κάγιο. Το εγκαταλείπουν και φεύγουν.

1797

Ο Ναπολέων στέλνει τους Στεφανόπουλους Δήμο και Νικολό στη Μάνη για να μελετήσουν πιθανότητες επανάστασης.

1800

Ο Ζαχαριάς με στήριξη του Τζ. Γρηγοράκη κάνει στρατηγείο στο Σκουφομύτη και κυριαρχεί στην υπόλοιπη Πελοπόννησο.

1805

Δολοφονία του Ζαχαριά στα Τσαίρια απ’τον Κουκέα.

1819

Ο Η.Χρυσοσπάθης μυεί στην Φιλική Εταιρεία τον μπέη της Μάνης, Πέτρο Μαυρομιχάλη.

1821

Οι Μανιάτες 17 Μάρτη ξεκινούν τον αγώνα, 22 Μάρτη εισβάλλουν στην Καλαμάτα και την απελευθερώνουν.

1826

Ο Ιμπραήμ αποκρούεται στη Βέργα του Αλμυρού και στο Διρό.

1826

Ο Ιμπραήμ αποκρούεται οριστικά στο Πολιτσάραβο (Πολυάραβο).

1828–31

Απελευθέρωση – Καποδίστριας – Φόνος του από Μαυρομιχάληδες.

1833

Οθωνική μοναρχία και οι πρώτες εξεγέρσεις της Μάνης.

1834

Μάχες Μανιατών με Βαβαρούς. Ο Φέδερ εισάγει στην Φάλαγγα όσους Μανιάτες δέχονται να στηρίξουν τον Όθωνα, αυτοί και η οικογένειά τους. Πολλοί Μανιάτες αποστατούν από το αντιοθωνικό μέτωπο και τάσσονται υπέρ του βαβαροκρατούμενου καθεστώτος. Ίδρυση της Σπάρτης.

1848

Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές. Εξέγερση στην Μεσσηνία.

1854

Ο «Θεσσαλικός» πόλεμος.

1862

Το κίνημα του Ν.Λεωτσάκου στις Κυκλάδες – Εύβοια. Έξωση του Όθωνα.

1866–69

Συμμετοχή εθελοντών Μανιατών στις επαναστάσεις της Κρήτης.

1897

Ο άτυχος πόλεμος με την Τουρκία.

1903–13

Μακεδονικός – Βορειοηπειρωτικός Αγώνας και Βαλκανικοί Πόλεμοι.

1919- 22

Ο Ελληνικός Στρατός κατοχεύει την Ιωνία. Μικρασιατική καταστροφή.

1940

Ο Ελληνικός Στρατός υπό τον Δαβάκη αποκρούει στην Πίνδο την Ιταλική εισβολή.

1941–44

Γερμανοϊταλική Κατοχή και απελευθέρωση.

1945–50

Εμφύλιος. Οι Μανιάτες φεύγουν ομαδικά απ’ τον τόπο τους.

1955-1965

Αρχή ερήμωσης. Σταματά σιγά-σιγά ο παλιός τρόπος ζωής.