Επανάσταση
στον Θέρισο
Επανάσταση
εναντίον του πρίγκιπα Γεωργίου και με
σκοπό την ένωση με την Ελλάδα ξέσπασε
στην Κρήτη. Οι επαναστάτες ξεκίνησαν
από το Θέρισο στους πρόποδες των Λευκών
Ορέων έχοντας επικεφαλής τους
Ελευθέριο Βενιζέλο, Κωνσταντίνο Μάνο
και Κωνσταντίνο Χούμη. Είναι η δεύτερη
μετά το 1897 επανάσταση των Κρητικών.
Τότε, ο άτυχος ελληνοτουρκικός πόλεμος
τους είχε αναγκάσει να δεχτούν την
αυτονομία αντί για την ένωση με την
Ελλάδα. Στις 3 του Νοέμβρη του 1898, ο
τελευταίος Τούρκος είχε φύγει από το
νησί. Στις 9 του Δεκέμβρη, έφτασε ως
ύπατος αρμοστής ο πρίγκιπας Γεώργιος. Η
συμπεριφορά του έκανε τους Κρητικούς
να πιστέψουν πως στόχος του ήταν η
δημιουργία πριγκιπάτου και όχι η ένωση.
Ξεκίνησαν προστριβές, που κορυφώθηκαν
όταν ο Γεώργιος κατάργησε τον
Ελευθέριο Βενιζέλο από σύμβουλο
Δικαιοσύνης.
Σημείωση:
Χωροφυλακή και αγήματα των ξένων
δυνάμεων κινήθηκαν εναντίον των
επαναστατών. Το κίνημα της 10ης του
Μάρτη του 1905 κατάφερε να κρατηθεί. Μια
συνέλευση, στις 30 του Ιουνίου του 1906,
κήρυξε την ένωση. Ο Γεώργιος
αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Νέος ύπατος
αρμοστής ήρθε ο Αλέξανδρος Ζαΐμης. Τον
Σεπτέμβρη του 1908, ενώ ο Ζαΐμης
απουσίαζε, ξανακήρυξαν την ένωση κι
έστειλαν βουλευτές τους στο ελληνικό
κοινοβούλιο. Αρνήθηκαν να τους δεχτούν,
θα έμπαιναν οριστικά στις 20 του Φλεβάρη
του 1913.