Από το βιβλίο του Μιχάλη Γρηγ. Μπατσινίλα «ΟΙ ΜΕΔΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑΤΡΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΟΙΤΥΛΟΥ ΜΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ» Αθήνα 1999.

1250. Το κάστρο που έχτισε πριν από 700 χρόνια ο Ιουστινιανός δεν ήταν παρά ένα μικρό και αδύνατο φρούριο μπροστά στους σιδερόφραχτους Φράγκους. Από τότε μπαίνει Φράγκος ιεράρχης στην επισκοπή Μαΐνης, για έδρα του κτίζεται ο Άγιος Πετράκης και εφαπτόμενη ήταν η κατοικία του (σήμερα σώζεται διώροφη ερειπωμένη και στην είσοδο εξαγνισμένη με το σημείο του σταυρού).

Το βιβλίο της Κουγκέστας – Χρονικό του Μορέως- αναφέρει την κατασκευή από τον Γουλιέλμο Βιλλαρδουίνο του κάστρου της Μαΐνης επάνω σε άλλο ομώνυμο παλαιότερο. Πράγματι το μεγάλο λατομείο που άνοιξαν οι αιχμάλωτοι Μεληγγοί και οι ντόπιοι κάτοικοι από την Τυλιγή μέχρι Αλευριάνου. Από τις χιουτάρες Αϊ-Δημήτρη - Κούτσουβας και Τυλιγής – Καστάνουκας, τσούλαγαν τους ογκόλιθους, που έκοβαν όλη μέρα και τους σκάλιζαν στα σπηλιάκια που είναι εκεί, οι πετροφάοι.

Οι ελπίδες των Μεληγγών στηρίζονταν στους κονταροφόρους Άγιους της Χριστιανοσύνης Γεώργιο και Δημήτριο και σε αυτούς αφιέρωσαν τους ομώνυμους ναούς πάνω στο καταραμένο λατομείο, που μέχρι σήμερα ακόμη στο σύνολό του σχεδόν παραμένει άχτιστο. Το κάστρο είχε ένα πανύψηλο πύργο στην θέση Κύλιντρα, που έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Μεληγγών. Ακόμη παραμένουν εκεί οι μεγάλες λαξευτές πέτρες, που χρησιμοποιήθηκαν παρμένες από κάποιο αρχαίο ναό του Οιτύλου.

1262. Ο Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος λευτέρωσε το κάστρο της Μαΐνης και ορίζει διοικητές Βυζαντινούς κατευθείαν από το Παλάτι.