Από το βιβλίο του Μιχάλη Γρηγ. Μπατσινίλα «ΟΙ ΜΕΔΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑΤΡΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΟΙΤΥΛΟΥ ΜΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ». Αθήνα 1999.

Οι Μέδικοι (MEDICIS και MEDICI), υπήρξαν οι επιφανέστεροι Φλωρεντίνοι για πάρα πολλά χρόνια. Η οικογένεια ανήκε στην μερίδα των Γονέλφων ή Γουέλφων (λαϊκοί ή παπικοί) και οι αντίπαλοί τους ήσαν οι Γιβελίνοι (αριστοκράτες ή αυτοκρατορικοί).

Από τον 13^ο αιώνα μέχρι και τον 17^ο διαδραμάτισε η οικογένεια πολύ σπουδαίο ρόλο στην ιστορία της Φλωρεντίας στην Τοσκάνη της Ιταλίας, αλλά και στην παγκόσμια ιστορία. Οι Μέδικοι κράτησαν για πολλά χρόνια το αξίωμα των Μεγάλων Δουκών της Φλωρεντίας, έβγαλαν τρεις πάπες τον Λέοντα 10ον, τον Κλήμεντα 7^ον και τον Λέοντα 11^ον, και δύο βασίλισσες στη Γαλλία την Αικατερίνη και την Μαρία των Μεδίκων¹.

Οι πρόγονοί τους κατοικούσαν βόρεια της Φλωρεντίας στην κοιλάδα του ποταμού της Σιέβας, στο χωριό Καφαγγιόλο (CAFAGGIOLO), στην περιοχή Μουγκέλο (MUGELLO). Ασχολούνταν με τους αγρούς και κυρίως με τους κήπους και τα κηπευτικά. Η αγάπη τους για τους κήπους πέρασε μέσα στα γονίδια των κυττάρων τους και μπορεί με σιγουριά να ειπωθεί ότι είναι ένα από τα κληρονομικά χαρακτηριστικά τους.

Έτσι αναφέρει στο σχετικό λήμμα ο αρθρογράφος της Βρεταννικής Εγκυκλοπαίδειας (τόμ. 11, σελ. 816). Εγώ θέλω να συμπληρώσω ότι οι Μέδικοι του Οιτύλου για αιώνες μέχρι σήμερα ασχολούνταν κυρίως με τα κηπευτικά, σχεδόν σε αποκλειστικότητα και απ’ αυτή την ασχολία τους ήσαν κοντά στα βότανα της φύσης κι έκαναν το Βοίτυλο ιαματική κολυμβήθρα του Σιλωάμ για αιώνες.

Οι ασχολούμενοι με την γενεαλογία και το οικόσημο των Μεδίκων της Φλωρεντίας, έχουν γράψει πολλά, ακόμη ότι το οικόσημο είχε παραχωρηθεί από τον Καρλομάγνο (Κάρολος ο Μέγας 742-814), βασιλιάς των Φράγκων, όταν το 774 πήρε την Ιταλία και πολέμησε τους Λομβαρδούς, έχοντας στο πλευρό του τον παλατίνο Αβεράρδο Μέδικο, που νίκησε μόνος του τον γίγαντα Μουγκέλο (MUGELLO)². Σ’ αυτόν τον γίγαντα ανάγεται η ονομασία της περιοχής που κατοίκησαν.

Εγώ για την πολυσυζητημένη καταγωγή των Μεδίκων της Ιταλίας θα προσθέσω και την δική μου εκδοχή.

Οι Μέδικοι ίσως να είναι απόγονοι Βυζαντινών στρατιωτών, που επί αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527-565), ο στρατηγός του Ναρσής γύρω στα 536-556, μετέφερε στην Ιταλία και έφθασε την κυριαρχία των Βυζαντινών μέχρι τον Πάδο ποταμό. Όμως το 568 ανεκλήθη ο Ναρσής από τον αυτοκράτορα Ιουστίνο (565-576) και όπως αναφέρει η ιστορία οι Λομβαρδοί άρχισαν επιδρομές.

Λομβαρδούς πολέμαγε και ο παλατίνος Αβεράρδος Μέδικος το 774 επί Καρλομάγνου, επίσης αργότερα το 1250, Λομβαρδούς πολέμαγε και ο Ιωάννης Μέδικος. Καθώς φαίνεται είχαν καταστεί ο φραγμός των Λομβαρδών προς τα νοτιότερα.

Μήπως ο Μέδικος ήταν επί Ναρσή ο στρατιωτικός γιατρός (με βότανα) των Βυζαντινών στρατευμάτων και όσοι παρέμειναν στις κατακτημένες γαίες βόρεια της Τοσκάνης πολεμούσαν τους Λομβαρδούς;

Είναι γνωστό συνάμα, ότι η επίσημη γλώσσα του Βυζαντίου τότε ήταν η Λατινική, έτσι τον γιατρό MEDICI τον λέγανε και του έκατσε ως επώνυμο.

Για να είναι κάποιος γιατρός εκείνα τα χρόνια, έπρεπε να γνωρίζει όλες τις θεραπείες των βοτάνων και να είναι κολλημένος στη γη, στα κηπευτικά, στους ανθόκηπους και στα βότανα, έτσι εξηγείται για τους Μέδικους της Φλωρεντίας, αλλά και του Οιτύλου, η ενασχόλησή τους με αυτά, όσο αστοί κι αν έγιναν αργότερα, όσο κι αν ανέβηκαν στα ψηλότερα διοικητικά ή άλλα αξιώματα.

Οι Μέδικοι ήσαν πάντοτε κοντά στους πληβείους, στις μεσαίες και φτωχές τάξεις των πολιτών, ακόμη και όταν ξεχώρισαν οικονομικά απ’ αυτούς, διατήρησαν τους πολιτικούς δεσμούς τους.

Παραπομπές
1. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος. Κ.Δ΄, σελ. 78.
2. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος. Κ.Δ΄, σελ. 78.