Το
οικόσημο των
Μεδίκων της Φλωρεντίας έχει σχήμα ασπίδας
χρώματος χρυσής και επάνω σ’ αυτή έξι (6)
κόκκινες σφαίρες. Για
το οικόσημο των Μεδίκων έχουν γραφτεί πολλά,
άλλοι είπαν ότι τα έξι (6) κόκκινα σφαιρίδια
αποτελούσαν την απεικόνιση από θαυματουργά
φαρμακευτικά χάπια, όμως είχανε άραγε χάπια
εκείνη την εποχή ή βότανα; Άλλοι είπαν ότι
το οικόσημο το έδωσε ο Καρλομάγνος, άλλοι
όπως στην Βρετανική Εγκυκλοπαίδεια (τόμ. 11
σελ. 816), ότι δεν αντιπροσωπεύει χάπια, αλλά
έξι(6) Βυζαντινά νομίσματα, συμβολικό κήρυκα
της εμπορικής ενασχόλησής τους και των
τραπεζικών συναλλαγών.
Εγώ πιστεύω ότι
η αλήθεια του συμβολισμού είναι
συνυφασμένη με την ιστορία της οικογένειας
και ιδιαίτερα στην έναρξη των
δραστηριοτήτων της στην Φλωρεντία της
Ιταλίας.
Γύρω στον 12ο
αιώνα οι Μέδικοι από το μικρό χωριό του
Μουγκέλου, μεταναστεύουν στην Φλωρεντία,
εκεί κατοίκησαν κοντά στην εκκλησία του
Αγίου Λαυρεντίου (SAN LORENΖO), που τότε ήταν
ακόμη έξω από το τείχος της πόλης. Οι
Μέδικοι έμειναν πάντοτε πιστοί στην ενορία
τους και στ’ όνομα του Αγίου1.
Οι Μέδικοι στην
Φλωρεντία άρχισαν αμέσως να μπαίνουν σε
σωματεία και συντεχνίες, ως συνδικαλιστές
και πολύ γρήγορα έφθασαν στην κορυφή της
ιεραρχίας.
Ένας από τους
πρώτους Μέδικους (GIOVANNI DE MEDICI) που νίκησε
τους Λομβαρδούς πριν την Σκαρπέρια στο
Μουγκέλο το 1251 είχε ένα γιο τον Αρντίνγκο
που από το 1291 φαίνεται να διατελεί
προϊστάμενος των συντεχνιακών οργανώσεων,
το 1314 έγινε γκονφαλονιέρος (διοικητής) της
Φλωρεντίας. Τότε το 1314 ο Αβεράρδος Μέδικος
υπήρξε σημαιοφόρος συντεχνιακός. Επίσης το
1378 o Σίλβεστρος ή Σάλβεστρος Μέδικος υπήρξε
ο υποκινητής της στάσης των τσιόμπι (CIOMPI=ξάντες
των εργοστασίων εριουργίας). Ο Σίλβεστρος
είχε αναδειχθεί και αυτός από τις
συντεχνίες2.
Το 1249–1251
η Φλωρεντία σείεται από τις συγκρούσεις
μεταξύ των αριστοκρατών και πλουσίων
Γιβελίνων (αυτοκρατορικών) που
επονομάζονταν «Λευκοί» και των μεσαίων και
φτωχών Γουέλφων (Παπικών) ή όπως
επονομάζονταν «Μαύροι». Στο τέλος
επικρατούν οι «Μαύροι» και προβήκανε σε
πλατειές μεταρρυθμίσεις του Συντάγματος
της πόλης, με τον σκοπό να διασφαλιστεί η
λαϊκή κυριαρχία κατά των επιβουλών από τους
ευγενείς που η πλειοψηφία τους ανήκε στους
«Λευκούς» Γιβελίνους. Η Φλωρεντία
διαιρέθηκε σε έξι έκτα (SESTI) ή συνοικίες που
εξέλεγαν κάθε δίμηνο από δύο πρεσβύτες(ANZIANI)
,οι οποίοι αποτελούσαν το δωδεκαμελές
συμβούλιο των αρχόντων (SIGNORIA) και άλλες
πολλές διοικητικές αλλαγές3.
Από το 1282
με νέες μεταρρυθμίσεις η ανώτερη
εκτελεστική εξουσία στην Φλωρεντία ανετέθη
σε έξι (6) Πριόρι (Πρώτους, αρχιεργάτες ή
προϊσταμένους) που εκλέγονταν από τα
επαγγελματικά σωματεία4.