|
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΜΕΔΙΚΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ Από το βιβλίο του Μιχάλη Γρηγ. Μπατσινίλα «ΟΙ ΜΕΔΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑΤΡΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΟΙΤΥΛΟΥ ΜΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ». Αθήνα 1999. Στις 10 Απριλίου 1357 ο Πέτρος Μέδικος στο Ναύπλιο έφτιαξε ένα έγγραφο γραμμένο στα Ελληνικά1 για χάρη ενός εμπόρου από την Μεσσήνη της Σικελίας, τον Γρηγόρη γιο του Μιχάλη Κατέλλου, που αγόρασε ένα σπίτι στο Ναύπλιο από την Ειρήνη Ζυγομαλά το γένος Πελεκάνου. Το επίσημο αυτό έγγραφο υπογράφουν ο επίσκοπος Αμάλφης Αλέξιος και ο Ιανός Λάσκαρης. Στο τέλος του εγγράφου υπάρχει έγχρωμη σφραγίδα του Ουάλτερου Β΄ Βριέννιου που είχε ήδη σκοτωθεί από τον προηγούμενο χρόνο 1356 στο Poitiers και καθώς φαίνεται χρησιμοποιείτο ακόμη από τον Πέτρο Μέδικο. Υπάρχει βέβαια και η έγχρωμη σφραγίδα του Πέτρου Μέδικου, καθώς επίσης διατηρούνται ακόμη και οι τρύπες στο έγγραφο που μάλλον έμπαιναν τα μολυβδόβουλα. Το έγγραφο σε περγαμηνή υπάρχει στο Δημόσιο Αρχείο της Φλωρεντίας2 (Archivio di Stato, Cassetina No 2. Documendi Orientali e Greci). Η σφραγίδα που ήταν και οικόσημο του Ουάλτερου Β΄, παριστάνει δύο αντιμέτωπα χρυσά λιοντάρια με προτεταμένη την γλώσσα τους και την ουρά τους σηκωμένη και κρατάνε με τα μπροστινά τους πόδια τετράγωνο χάρτη, γύρω–γύρω χρυσό πλαίσιο και απ’ έξω με κόκκινα γράμματα η επιγραφή: “GAVLTIER DVC DE ATHENES, CONTE DE BRENE ET DE LICCE SEIGNOR DE FLORACE”, και κάτω η χρονολογία 1342. Η επιγραφή στα Ελληνικά σημαίνει: «Ουάλτερος Δούκας της Αθήνας, Κόμης της Βριέννης και του Αλητίου, Άρχοντας της Φλωρεντίας». Στην έγχρωμη σφραγίδα οικόσημο του Πέτρου Μέδικου, υπάρχει καρδιόσχημη ασπίδα με έξι κόκκινες σφαίρες και στο κέντρο της, άλλη μικρότερη καρδιόσχημη ασπίδα, που φέρνει προς το μαύρο (σκούρο), με έναν άνδρα μαύρο που κοιτάζει αριστερά με μια δεμένη λευκή κορδέλα στο κεφάλι του. Και γύρω–γύρω με κόκκινα γράμματα η επιγραφή: “PIERRE DE MEDICIS DE ATHENIS BAIVIVS ET GNAL CAPo DE ARGOS ET DE NEAPOLI DE ROMA” (NIA), και από κάτω το έτος 13423. Η επιγραφή διαβάζεται Ελληνικά ως εξής: «Πιέρρος Μέδικος ο Αθηναίος, Βάϊλος και Γενικός Καπετάνιος του Άργους και της Νεάπολης (Ναύπλιο) της Ρωμανίας (Ελλάδας). Πανομοιότυπη με την ανωτέρω σφραγίδα διασώθηκε και σε άλλη περγαμηνή που βρίσκεται στα Αρχεία του Οίκου των Μεδίκων στην Φλωρεντία. [ R(egi)o Acq(ist)o Caprini. 20 Marzo (Μαρτίου)1204-19, Απριλίου 1418 Provenienze Archivio Medico]. Το έγγραφο4 Πέτρου Ιατρού Αθηναίου (1357) «Εν ονόματι του πατρός και του υιού και του αγίου πνεύματος Πιέρε ταντένες 5 λεγόμενος ιατρός καβελλάριος μπάϊλλος και καθολικός καπετάνιος αργου ναυπλίου και της διακρατήσεως αυτών και φυλάκτωρ της βούλλας του μπαλίτου του αυτού τόπου άπασιν τοις μέλλωσιν θεωρείν και ακούειν τα παρόντα γράμματα το χαίρειν έστω ημίν γνωστόν, ότι ενώπιον των ευγενών και φρονίμων ανδρών φρίμηνων ντε φαβέλλα και κατακαιρόν τζιβ ναυπλίου και κοσμά ντατέννες6 ομότων και ορθωμένων τούτω ποείν ήλθεν εις την ανάκραξιν γρηγόριος ο κατέλος υιός εκείνου του απηχομένου μιχαήλ του κατέλου φράγγου ντε μεσίνας και πλατζιάρης ναυπλίου και ομολόγησε ότι ερήνη ποτέ ομόζυγος ιωάννου του ζυγομαλλά, γνησία θυγάτηρ ιωάννου του πελεκάνου, δέδωκε αυτό δια να πολήσει εις τω καν ναυπλίου το οσπίτι αυτής ου εν τω κάστρω ναυπλίου, το οποίον ήχεν ηγωράση από τον αυτάδελφον αυτής μανουήλ ήτι τον πελεκάνον ω και ήλθε αυτού εις κληραινομίαν από της γνησίας αυτού θείας ομοζύγου του αραφάλου, ου τα σύνορα εισίν αυτά, ανατολής και σύνεγγης του χαρχαλλού, δύσις και αντίκρις τον αυτόν χαρχαλλόν, έχοντα έσοδον έξοδον και φωτιστηκόν α΄ μετά ηλιακών δοκών κρεμαστών δ΄. άρηκτον και συνεγγείς το έτερον οσπίτιον του ποτέ αροφάλου, μεσημβρία και αντίκρις νικολάου του μούρμουρι έχοντας φωτιστικάς β΄ μικράς ήγουν μετά πασών των αρχαίων και νέων αυτού δικαιωμάτων, και κρατώντας αυτώ εις τω καν ο τιούτος πλάτζια και φωνάζοντα τούτω τας συνηθισμένας ημέρας του καν όπου ηβρέθην και έβαλλεν πλοίον εις τω τιούτον οσπι ,ήτοι άνωθεν γρηγόριος ο κατέλλος και έβαλλε υπέρπυρα εξίκοντα και πέντε, δια τούτω περάσοντα το τέρμενον του κάντους, μετά προσορωτήσεως και απηλογίας της δηλωθήσες (ειρήνης) ζυγομαλούς ο ηριμένος πλάτζια εδεληύρησεν αυτώ συν πάντων νομών και διωμάτων αυτού εις τας χείρας του δηλωθέντος κατέλου ενώπιον της αυτής ζυγομαλούς, και ότι αυτός ο κατέλος επλήρωσεν την ηριμένην ζυγομαλούν ενώπιον του αυτού πλάτζια τα προγεγραμμένα υπέρπυρα εξίκοντα και πέντε και λαβώντος την πρόσληψιν αυτού ακαιρέως ως άνω γέγραπτε, γέγονεν ξένη και αλλότρια και αμέτοχη, αυτή και οι διάδοχοι αυτής από τω δηλωθέν οσπι και των πάντων νομών και δικαιωμάτων αυτού και έβαλλεν εις νομήν εξουσίαν και τελλείαν κυριώτηταν του ηριμένου κατέλου και τω μέρει αυτού δια το αεί και πάντοτε, εις το αυτό οσπί και εις όλας του τας νομάς και δικαιώματα να ποιεί εις αυτό ο δηλωθείς κατέλος και τω μέρι αυτού τα πάντα αυτού βουλληταία και αρεσκόμενα ως ίδιον πράγμα εδικόν του, επείν τω ηγώρασεν και επλήρωσεν υπό του καν ως ανωτέρω δεδήλωται, ανέκραξεν δε και ο παρών γρηγόριος ο κατέλος την ηριμένην ερήνην την ζυγομαλούν μήπως έλθει εις ανατιτράνευσιν τις, και γυρεύει δίκαια εις το παρόν οσπί , και η άνωθεν πολιταία ήγουν η παρούσα ζυγομαλού ομπληγάρισε τα παντία αυτής καλλά, κινητά και ακίνητα εις πρόσωψιν των άνωθεν ομότων, ότι ήμε κρατημένη και τω ημετέρόν μου άπαν να ευγάνω τον παρόν κατέλον από πάσαν κρίσιν και παντιαν έξοδον, τον καλόν ηγωρακότα, αζημίωτον, ανενόχλητον, ασκανδάλιστον από πάσαν εναντίωσιν του κόσμου, και τω μέρος αυτού όθεν καγώ, ο ριθείς μπάϊλλος και καθολικός καπετάννιος, ιδώντας τας βούλλας των προλεγομένων ομότων κρεμασμένας εις τα παρόντα γράμματα, εθέσαμεν εις αυτά βούλλαν και αντίβουλλαν του τοιούτου παλ φυλασσομένου παντίου δικαίου δεσποτικού και αλλοτρίου γραφέν εν τω αναυ μηνί απριλίω ι΄ ινδικτώνος έτους από αδάμ και συστάσεως κόσμου. Αωξε΄.Ego Alexius eps Melfuanus hoc scriptum cum originali consuli et concordat Janus Lascaris idem feri et concordat». Παραπομπές |
