Ντόναλντ –
Γεώργιος Μακφαίηλ
Ο
Μανιατολάτρης μανιατόγαμπρος!
Σκωτσέζος από πατέρα, Έλληνας από
μητέρα, ορθόδοξος στο θρήσκευμα και …
Μανιάτης από σύζυγο, η συμπατριώτισσά
μας Πίτσα (Λίλη) Βασιλάκου από το
Λυγερέα της Κάτω Μάνης έκανε τη δουλειά
της καλά! Αφού έψαξε… όλη τη γη, επέλεξε
και έφερε - για σύζυγό της και πατέρα
των δύο κοριτσιών της – έναν άξιο και
χρήσιμο άνθρωπο.
Ο Ντον, άνθρωπος
νηφάλιος με πολλά ενδιαφέροντα και
ταλέντα, καταξιώθηκε κοινωνικά και
επαγγελματικά, φτάνοντας στο βαθμό του
Δ/ντή της Ολυμπιακής Αεροπορίας και του
Γεν. Δ/ντή στη θυγατρική της Ολυμπιακής
Galileo Hellas.
Η προσφορά του
στη Μάνη μεγάλη. Έβγαλε μια ολόκληρη
περιοχή από τη «σκιά», Την μεγάλη
περιοχή του τ. Δήμου Μαλευρίου της Κάτω
Μάνης – με την εφημερίδα «Καπετάν
Ζαχαριάς» που εξέδωσε από το 1995.
Ιδρυτής και πρόεδρος του συλλόγου του
Λυγερέα, τον παρακολουθούσα με
θαυμασμό να δίνει συνεχείς μάχες για να
αναβαθμίσει τόσο το γυναικοχωριό του
όσο και τα γύρω.
Δρόμοι, τηλέφωνα,
πολιτιστικά κέντρα, έρευνα – ανάδειξη,
προβολή της περιοχής είναι μόνο λίγα απ’
αυτά που έδωσε τον εαυτό του ξοδεύοντας
χρόνο και χρήμα.
Αν είμασταν σε
μια ανοικτή εκδήλωση με όλους τους
Μανιάτες παρόντες θα σας έλεγα να
σηκωθούμε όλοι όρθιοι και να τον
χειροκροτήσουμε.
Επέλεξα να
ξεκινήσω την προσπάθεια αυτή μαζί του
με απόλυτη εμπιστοσύνη και αγάπη,
πιστεύοντας ότι οι δάφνες του
μέλλοντος γι’ αυτόν θα είναι
περισσότερες απ’ αυτές που δικαίως
έδρεψε ως σήμερα.
Γεώργιος Π.
Δημακόγιαννης |
Γεώργιος
Δημακόγιαννης
Κάποτε
διάβασα στην «Αδούλωτη Μάνη», ένα μικρό
περιοδικό γεμάτο συναίσθημα και
ζωντάνια. Μετά το αναζητούσα, άλλοτε το’
βρισκα άλλοτε όχι. Δεν φανταζόμουν όμως
ποτέ ότι ο … ένοχος θα’ ταν ένας ψηλός,
ισχνός, φοιτητάκος που με κάποια
ιδιαίτερα μαθήματα, που έκανε τότε σε
παιδιά Γυμνασίου – Λυκείου, που
κυκλοφορούσε μ’ ένα παλιό «παπάκι» και
με μόνο σταθερό εφόδιο το μανιάτικο
πείσμα θα μπορούσε να γίνει και εκδότης!
Έτσι πρωτογνώρισα το Γιώργο. Με τούτα
και με τ’ άλλα πάντως, μας «κολλάει»
σήμερα λέγοντάς μας να τον σεβόμαστε,
γιατί είναι λέει ο παλαιότερος εκδότης
στων εντύπων της Μάνης με μια πλούσια 10ετή
(παρακαλώ) πορεία!
Ο Γιώργος δεν
σταμάτησε τις εκπλήξεις: κάποτε μου
γνωστοποίησε τη σκέψη ότι θα
επαναγκατασταθεί στη Μάνη… Δεν τον
πίστεψα. Νάτος όμως μια ωραία πρωία να
μας αποχαιρετά για τη … θρυλική Ζούδα
της Ανατ. Μέσα Μάνης, των εφτά μονίμων
κατοίκων, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε
– σε μια αξιαγάπητη αγροτική
παραδοσιακή οικογένεια που έβγαλε
επιστήμονες ενώ οι γονείς δεν είχαν
τελειώσει το Δημοτικό!
Το βιβλιοπωλείο
«Αδούλωτη Μάνη» που ίδρυσε σύντομα
στην Αρεόπολη, (παράλληλα με τις πολλές
προσωπικές και επαγγελματικές
ενασχολήσεις του) έχει γίνει ήδη, σε
ελάχιστα χρόνια, πρωτόγνωρο στέκι και
πολιτιστικό εργαστήρι, ένα μοναδικό
σημείο αναφοράς για όλη τη Μάνη και τις
γύρω περιοχές που καταξιώνει κάθε μέρα
το δημιουργό του.
Κι επειδή του τα’
πα όλα καλά – για να μην το πάρει πάνω
του – να του επισημάνω και την μεγάλη
όσο και γνωστή αδυναμία: την έλλειψη
οργάνωσης που τον διακρίνει ως
νεοέλληνα (που βέβαια οφείλεται κυρίως
στην έλλειψη χρόνου)! Σ’ αυτόν τον
τομέα φιλοδοξώ κυρίως να παίξω το ρόλο
μου με τη βεβαιότητα ότι θα πετύχουμε
στο κοινό μας, νέο ξεκίνημα!
Ντόναλντ –
Γεώργιος Μακφαίηλ |