Όταν έφυγαν οι
Παλαιολόγοι το 1461 άφησαν τον Σωτήρα μισό
στους Κακασαγγιάνους, που ήσαν οι
υπερασπιστές του κάστρου σ’ εκείνη την
πλευρά και γύρω απ’ το Φρύγανο, και μισό
στους Μέδικους – Γιατριάνους. Υποχρέωσαν
τους Κακασαγγιάνους να προστατέψουν την
κόρη του τελευταίου διοικητή Οιτύλου και
Μεθώνης Ιωάννη Παλαιολόγου που πήρε τον γιο
της Κυρούλας Ανθής και τα δικαιώματά της. Γι’
αυτό και στους αιώνες οι Μέδικοι –
Γιατριάνοι και οι Κακασαγγιάνοι ήσαν
αγαπημένοι και αλληλοβοηθούνταν.
Ο Σωτήρας είναι
μοιρασμένος ακριβώς στη μέση, οι Μέδικοι-Γιατριάνοι
έχουν την βόρεια πάνω πλευρά μέχρι την
Ωραία Πύλη και οι Κακασαγγιάνοι έχουν την
νότια κάτω πλευρά μέχρι την Ωραία Πύλη. Η
πάνω πλευρά έχει τρεις Αγιογραφήσεις μία
πάνω στην άλλη και η νότια πλευρά έχει δύο
αγιογραφήσεις. Το βορινό λουρί του
νεκροταφείου ήτανε των Μεδίκων –
Γιατριάνων το νότιο λουρί των
Κακασαγγιάνων, όμως οι Μέδικοι- Γιατριάνοι
κληρονόμησαν το κοιμητήριο των Παλαιολόγων
που ήταν στον Ταξιάρχη απέναντι από το
Παλάτι τους και άφησαν και τα δύο λουριά για
νεκροταφείο των Κακασαγγιάνων.
Τον ναό τον συντήρησε
η αρχαιολογική Υπηρεσία, απομάκρυνε τα
χώματα που ακούμπαγαν στην εκκλησία, έσκαψε
και κατέβασε πάνω από ένα μέτρο τα λουριά
του νεκροταφείου για να καταπολεμήσει την
υγρασία, βρήκε πολλά αρχιτεκτονικά μέλη και
στο πάνω λουρί του νεκροταφείου ένα
σπηλαιώδη τάφο.
Την εκκλησία την
γιορτάζουν κάθε χρόνο μέχρι σήμερα στις 6
Αυγούστου με αρτοπλασία η οικογένεια των
Κακασαγγιάνων.
Σημειώσεις
1.
R. Traquair, "The Churches of Western Mani" σελ.202.
2. Α.
Πετρίδης «Περί τίνων εν Μάνη επιγραφών»,
Πανδώρα 1 Δεκ. 1868, τ.9, φύλ.449, σελ. 152
|