Την επομένη της συντριβής των αρχικλεφτών της Μάνης στη Καστάνιτσα, δεν μπόρεσε να αντισταθεί ο Τούρκος Σερασκέρης στη σκέψη να κάνη μια επίδειξη ισχύος σε βάρος των Γρηγοράκηδων που να εντυπωσιάσει κι αυτούς κι όλη τη Μάνη. Πολύ περισσότερο που αποκλείονταν να ριψοκινδυνεύσει μια εκστρατεία εναντίον της Μάνης. Οι εμπειρίες των Τούρκων από αυτού του είδους τις εκστρατείες ήταν οδυνηρές.

Από το Μυστρά ο Χασάν πασάς με κολακευτικά γράμματα προσκάλεσε τον έξαρχο Γρηγοράκη - έναν από τους μεγάλους παράγοντες της οικογένειας των Γρηγοράκηδων - να πάει στην έδρα του, όπου θα συζητούσαν για κάποια τοπικά ζητήματα. Άλλωστε ήθελε να γνωριστούν και να γίνουν «φίλοι». Ο έξαρχος Γρηγοράκης, ανύποπτος, πήγε με την ακολουθία του στο Μυστρά για να φιλοξενηθεί από τον Χασάν πασά στην Τρίπολη.

Η υποδοχή που του έγινε ήταν τιμητική. Στο Μανιάτη αρχηγό και την ακολουθία του έγιναν πολλές περιποιήσεις. Αλλά ξαφνικά ο έξαρχος Γρηγοράκης κι οι Μανιάτες που είχε πάρει μαζί του, βρέθηκαν κρεμασμένοι και μάλιστα αφού προηγουμένως βασανίστηκαν φρικτά!

Το πλήγμα για τους Γρηγοράκηδες ήταν πολύ μεγάλο. Την ημέρα του Πάσχα του 1780 έγινε στο Σκουτάρι μνημόσυνο για τους άνανδρα και σκληρά δολοφονημένους. Τα ολοήμερα σπαρακτικά μοιρολόγια των γυναικών και οι εξορκισμοί τους προς τους άντρες να εκδικηθούν το αίμα των αδικοσκοτωμένων, ξεσήκωσαν τους Μανιάτες. Οι γυναίκες τους έδειχναν το Κάστρο του Πασσαβά.

Με τυφλή μανία για αντεκδίκηση, τα ξημερώματα της Δεύτερης ημέρας της Λαμπρής, 3.000 άντρες και πολλές γυναίκες με επικεφαλείς τους παπάδες πού κρατούσαν την εικόνα της Ανάστασης του Χριστού, επετέθησαν, αλαλάζοντας εναντίον του Κάστρου και μέσα σε λίγες ώρες το πάτησαν με νικητήριες κραυγές. Οι νικητές κατάσφαξαν και τα γυναικόπαιδα πού είχαν καταφύγει εκεί για να σωθούν. Αυτή ήταν και η τελευταία μάχη του Κάστρου του Πασσαβά που από τότε δεν ξαναχρησιμοποιήθηκε.

Η νίκη του Πασσαβά άπλωσε τα όρια της Μάνης ως το Κακοσκάλι. Εδώ οι Μανιάτες έχτισαν κι ένα μικρό κάστρο για την άμυνα τους. Έτσι, ελευθερώθηκε και το Μαραθονήσι. Μια προσπάθεια του Χασάν πασά με 6.000 Τούρκους πού έστειλε από την Τρίπολη, απέτυχε και ο Σερασκέρης αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την επέκταση των ορίων της Μάνης.