Θούριος προς το Ταΰγετο της Μάνης

Απ’ το Γιαλό κι ως τον Ταΰγετο,
Από τη Βέργα κι ως το Ταίναρο,
Εκείνη η γρανιτένια γης
Η κασμοξακουμένη!

Αλλά και μέσα στους Αιώνες
Τόσο μοιριολογημένη
Και πολυπαθιασμένη!!!
Πάνω στ’ Απάτητα,

Στα άγρια αυτά
Και αγιασμένα καταράχια.
Σε κείνες τις περήφανες
Ψηλές βουνοπλαγιές.

Μεσ’ τα Ευωδιαστά
Μαγευτικά χορτάργια
Ξέθρεψ’ Αετίσιες Λεβεντογενιές!!!

Κ’ έθαψες τιμημένα
Κι’ αντρειωμένα παλικάρια!!!