Λιμένι: Παραθαλάσσιο χωριό που ήταν έδρα και λιμάνι των Μαυρομιχαλαίων. Θα ήταν ίσως ο ωραιότερος παραδοσιακός οικισμός της Μάνης, αν δεν υπήρχε η περίφημη Βάθεια, όμως το Λιμένι συνδυάζει τη θάλασσα που είναι πλάι του και το όμορφο τοπίο.

Κατεβαίνοντας τη πλαγιά του βουνού εμφανίζεται ξαφνικά μέσα στο μικρό όρμο, με τα παλιά πέτρινα σπίτια κρεμασμένα στη βραχώδη πλαγιά με τα λίγα ψηλόκορμα κυπαρίσσια. Πλάι του η θάλασσα με το βαθύ γαλάζιο χρώμα, έχει μια γραφικότητα που σπάνια τη συναντάς αλλού. Τα τυρκουάζ νερά της θάλασσας, στα πρώτα μέτρα είναι γλυκά, γιατί βγαίνουν μέσα από υπόγεια ρεύματα, από τα βράχια.

Το Λιμένι, επίνειο της Αρεόπολης, έπαιξε σημαντικό ρόλο στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821 και εκεί είναι αναστηλωμένο το τετραόροφο Πυργόκαστρο των Μαυρομιχαλαίων με τοξωτά ανοίγματα. Το αρχοντικό των Μαυρομιχαλαίων, που αποδεικνύει την ανάπτυξη του χωριού κατά τα προεπαναστατικά χρόνια, έχει αναπαλαιωθεί και θα χρησιμοποιηθεί σαν Μουσείο (Μπενάκειο).

Οι ντόπιοι Μανιάτες θεωρούσαν τους Μαυρομιχαλαίους «νεραϊδογέννητους», εξηγώντας έτσι την ομορφιά τους και επειδή κατά τη παράδοση, ο Γεώργιος Μαυρομιχάλης, παππούς του Πετρόμπεη, παντρεύτηκε μια νεράϊδα.

Κοντά στο εκκλησάκι του Αη Σώστη διακρίνουμε τον ανδριάντα του Πετρόμπεη, ενώ στη περιοχή βρίσκεται και ο ερειπωμένος Ναός της Παναγιάς της Βρεττής με το καμπαναριό της.

Στις θέσεις Απήδημα και Καλαμάκια, βρέθηκαν απολιθωμένα οστά προϊστορικών ζώων και οστά από σκελετούς ανθρώπων.