ΤΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΓΚΕΖΕ !
Από το 1775
το χωριό των Μανιατών.
Μετά την
Παόμια (1676-1731) και το Αιάκειον (1731-1775) οι
απόγονοι των Μανιατών αποίκων απέκτησαν
την έδρα τους, έως σήμερα, το μεγάλο τους
χωριό, το πανέμορφο Καργκέζε.
Οι
Γενοβέζοι βλέποντας το αδιέξοδο των
επαναστάσεων των ντοπίων, στα 1768 πωλούν την
Κορσική στη Γαλλία. Πρώτος Γάλλος
Κυβερνήτης στο νησί διορίζεται ο κόμης Ρενέ
Μαρμπέφ. Για καλή τύχη των Μανιατών ο
άνθρωπος αυτός είναι Φιλλέλην και δείχνει
εξαιρετικό ενδιαφέρον για «τους απόγονους
των Σπαρτιατών».
Είναι
εντυπωσιασμένος από το βίο τους, την
ιστορία τους, τις μάχες, τα βάσανα, την
αξιοπρέπεια, τα αυστηρά έθιμα, την
αλληλεγγύη τους και κυριολεκτικά τους
θέτει υπό την προστασία του. Με τη φροντίδα
αυτού του Κυβερνήτη χτίζεται κοντά στην
Παόμια, πλησίον της θαλάσσης, το νέο τους
χωριό.
Το
Καργκέζε είναι το μόνο χωριό της Κορσικής
που έχει κτιστεί βάσει σχεδίου και σε κάθε
οικογένεια δίδεται από ένα σπίτι. Μάλιστα
και ο ίδιος ο Μαρμπέφ χτίζει έπαυλη εδώ για
να βρίσκεται τακτικά κοντά στους Έλληνες
φίλους.
Το 1775
εγκαθίστανται στο Καργκέζε κάπου εκατό
οικογένειες, κάποιες άλλες μένουν στο
Αιάκειο. Κανείς δεν τολμά να ενοχλήσει το
νέο χωριό των Μανιατών ως τα χρόνια που
ακολουθούν την Γαλλική Επανάσταση (1789), όταν
άτακτα σώματα Κορσικανών βρίσκουν ευκαιρία
κι επιτίθενται!
Οι
Μανιάτες καταφεύγουν πάλι στο Αιάκειον το
1795 ,για να επιστρέψουν τον επόμενο χρόνο –
οι ντόπιοι καταστρέφουν τότε την έπαυλη του
Κυβερνήτη Μαρμπέφ! Τα επόμενα χρόνια του
Μεγάλου Ναπολέοντος είναι ήσυχα, ενώ το
διάστημα 1814-1830 γίνονται οι τελευταίες
επιθέσεις Κορσικανών, οι οποίες όμως
αποκρούονται αποτελεσματικά.
Από το 1830
έχουμε τους πρώτους μεικτούς γάμους
Ελλήνων αποίκων και ντόπιων Κορσικανών που
εγκαθίστανται κι αυτοί στο Καργκέζε. Οι
αντιθέσεις δεν εξαλείφθησαν βέβαια ποτέ,
αλλά δεν γενούν πια ένοπλες συγκρούσεις.
Το 1874
πολλές οικογένειες Καργκεζιανών Μανιατών
μεταναστεύουν στο Σίδι Μερουάν της
Αλγερίας (η οποία έχει καταληφθεί από την
Γαλλία), ευημερούν εκεί, αλλά αναγκάζονται
να επιστρέψουν σε Κορσική και Γαλλία κατά
την Αλγερινή επανάσταση, πριν λίγες
δεκαετίες. Άλλοι απόγονοι Μανιατών ζουν στο
Παρίσι, τη Μασσαλία, τη Νίκαια, κ.ά. γαλλικές
πόλεις εκτός της Κορσικής. Στο Καργκέζε
σήμερα κατοικούν μονίμως περί τους 2000
απογόνους Μανιατών, αριθμός που κάθε
καλοκαίρι πολλαπλασιάζεται.
Το
Καργκέζε, προβάλλει την Ελληνική του
ταυτότητα (GARGESE la Grecgue!) και με την πρόοδο του
διασφαλίζει την διατήρηση και διαιώνιση
των Ελληνικών χαρακτηριστικών του.
ΟΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
Το
ΚΑΡΓΚΕΖΕ - το χωριό των Μανιατών, τόσο στην
Κορσική, όσο και στην Γαλλία και στον κόσμο
προβάλλεται ως ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΓΚΕΖΕ.
Κάθε
έντυπο σε όλες τις γλώσσες, του τοπικού
γραφείου τουρισμού, των τοπικών υπηρεσιών
και συλλόγων αναφέρεται στο « GARGESE la Grecgue »!
Ως επί το πλείστον οι κάτοικοι – ντόπιοι
και απόγονοι Μανιατών – ασχολούνται με
τουριστικές επιχειρήσεις υψηλού επιπέδου,
με στόχο προσέλευση απαιτητικών επισκεπτών
κι όχι μεγάλου αριθμού, αμφιβόλου ποιότητας,
τουριστών.
Η υποδομή
(μαρίνα, υπερσύγχρονα επιπλωμένα δωμάτια,
μικρά πολυτελή ξενοδοχεία και εστιατόρια,
ιπποτουρισμό κ.λ.π.) τους επιτρέπει κάτι
τέτοιο. Μαζί βέβαια με την άριστα
οργανωμένη υπηρεσία καθαριότητος, την
ευγένεια και το – διόλου δουλικό –
χαμόγελο!
Και είναι
εκπληκτικό το γεγονός της Ελληνικής
ονομασίας στα Ξενοδοχεία και τις
επιχειρήσεις τους: RESIDENCE ELLADA, MOTEL TA KLADIA, RESIDENCE
D’ ITYLON, HOTEL – MOTEL HELIOS, RESIDENCE MAINA, HOTEL – RESTAURANT
THALASSA κ.π.ά.!
Είναι
εξαιρετικά συγκινητικό για τον Έλληνα
επισκέπτη, σ’ έναν τόπο μακρινό – και
ξεχασμένο!- απ’ την πατρίδα μας τόπο,
εφτακόσιοι άνθρωποι και οι απόγονοι τους ως
σήμερα – σ’ ένα εχθρικό περιβάλλον, να
έχουν επιβάλλει την Ελληνική τους παρουσία
και να έχουν θέσει τη σφραγίδα τους στην
καθημερινή ζωή. Βαδίζει κανείς σήμερα, στο
Ελληνικό Καργκέζε στην ….οδό Ελλάδος ( Rue de
Greece ), στην οδό Μάνης( Rue de Magne ) στην οδό
Οιτύλου ( Rue de Vitylon)!
Οι
σημερινοί απόγονοι των Ελλήνων έχουν
κρατήσει τα παλαιά Μανιάτικα επώνυμά τους:
Στεφανόπουλος, Φριμιγόκης, Τζαννετάκης,
Δρακάκης, Βολιμάκης, Κορίτης, Βλαχοδημάκης,
Κορώνας, Κοτσυφάκης, Παπαδάκης,
Μαυροειδάκης κ.ά.
Αρκετοί
γνωρίζουν, και μαθαίνουν, νέα Ελληνικά, μόνο
μια – δυο γερόντισσες όμως, γνωρίζουν το
Μανιάτικο ιδίωμα όπως το έμαθαν πάππου –
προπάππου. Όσο πάμε προς τα πίσω, οι
γνωρίζοντες τα Μανιάτικα ήταν περισσότεροι
- δυστυχώς δεν διατηρήθηκε η Μανιάτικη
λαλιά στο Καργκέζε (δεν ήταν εξάλλου και
εύκολο, χωρίς συνδρομή απ’ την Μάνη και την
Ελλάδα).
Εκείνο
όμως που ποτέ δεν εγκατέλειψε τους
απογόνους των τσακισμένων Μανιάτικων
αποίκων του 1675, ως σήμερα, είναι η συνείδηση
του Ελληνικού τους αίματος, η συνείδηση της
καταγωγής τους, η Ελληνική ψυχή τους (τα όσα
ακολουθούν στις επόμενες σελίδες ελπίζω να
αποδεικνύουν του λόγου το αληθές).
Κορωνίδα
βέβαια των Ελληνικών επιβιώσεων στο
Καργκέζε είναι αναμφισβήτητα το γεγονός να
ακούει κανείς την θεία λειτουργία, στην
εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος, στην
Ελληνική γλώσσα. Οι Θρησκευτικές γιορτές
τους γίνονται κατά το Ορθόδοξο – Βυζαντινό
τυπικό όπως και οι ακολουθίες που «χαρακτηρίζουν»
τη ζωή του καθενός: βάπτιση, γάμος, κηδεία
……
Το
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΓΚΕΖΕ κρατάει γερά, σήμερα που
ο κίνδυνος του ισοπεδωτισμού, του δυτικού
πολιτιστικού ιμπεριαλισμού, οδηγεί στον
εκφυλισμό τα πάντα – αυτήν την ίδια την
Ελληνική μας Πατρίδα!- σήμερα αξίζει να
ενισχύουμε και να αναβαπτίσουμε τη θέση και
τη σχέση με αυτήν την μακρινή γωνιά της
Ελλάδος!
Επ’
ωφέλεια δική μας και του Γένους των Ελλήνων
……
Κείμενο του
περιοδικού "ΑΔΟΥΛΩΤΗ ΜΑΝΗ" (Καλοκαίρι 1997), από
το αφιέρωμα στους Μανιάτες της Κορσικής.
|