Οι μετονομασίες (μέχρι το 1961) τοπωνυμίων και οικισμών, που από το 1998 υπάγονται στο «Καποδοστριακό» Δήμο Οιτύλου

Του Μιχάλη Γρ. Μπατσινίλα

1. Αρεόπολις. Η μετονομασία από Τσίμοβα έγινε αθόρυβα και χωρίς ιδιαίτερα διατάγματα, αρχικά σχηματίσθηκε ο δήμος Άρεος με το Β.Δ. της 9^ης (21) Μαρτίου 1835 και δεν δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της κυβέρνησης, όριζε ως έδρα το χωριό Άρις (Τσίμοβα) και ο κάτοικος ονομάσθηκε Άριος. Τον επόμενο χρόνο 10/12/ Φεβρ. 1836 ο βασιλιάς Όθων με το υπ’ αριθμ. 8 διάταγμά του δημοσιευμένο στην εφημερίδα της κυβέρνησης στο άρθρο 1 ανέφερε: «Η πρωτεύουσα της επαρχίας Οίτύλου μετατίθεται από την πόλιν Οιτύλου εις Τσίμοβαν». Χαρακτηριστικό είναι ότι ούτε ο βασιλιάς Όθων την αναφέρει με την νέα ονομασία, άρα η μετονομασία είναι έργο λογίων που οργάνωναν το Ελληνικό κράτος, και άρχισαν να σβήνουν τα Σλαβικά ή άλλα ξενόφερτα τοπωνύμια. Η ερμηνεία του Δ. Βαγιακάκου¹ ότι ο Όθων ήθελε να τιμήσει τους Μανιάτες αγωνιστές στο πρόσωπο των Μαυρομιχαλαίων, είναι υποθετική και χωρίς γραπτές αποδείξεις. Με το Β.Δ. της 27^ης Νοεμβρίου (9^ης Δεκεμβρίου) 1840, ΦΕΚ. 5/1841 ορίζεται ως έδρα του δήμου Οιτύλου η Αρεόπολη (Τσίμοβα). Όμως ως Αρεούπολη στις απογραφές την συναντάμε ακόμα και μέχρι το 1879. Από το 1912 ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας. Από το 1998 είναι έδρα του νεοσύστατου δήμου Οιτύλου.
2. Ελαία. Έτσι μετονόμασαν αθόρυβα και λανθασμένα την Έλια συνοικισμό της πρώην κοινότητας Κούνου από το 1940. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Μέσσης.
3. Ελαιοχώριον. Έτσι μετονομάσθηκε η Νουμπρεβίτσα, με το Β.Δ. 20-9-1955, ΦΕΚ. Α 287/1955. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Οιτύλου. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Οιτύλου.
4. Καλόπυργος. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Κούνου. Αθόρυβα και χωρίς διατάγματα μετονομάσθηκε από Κολόπυργος. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Μέσσης.
5. Κοίτα. Έτσι μετονομάσθηκε από το 1940 χωρίς επίσημα χαρτιά και διατάγματα, αλλά αθόρυβα ή Κίττα. Ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Μέσσης.
6. Κοκκινόκαμπος. Έτσι μετονομάσθηκε ή Γαρδενίτσα, με το Δ. 19-7-1928, ΦΕΚ. Α 156/1928. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Οιτύλου. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Οιτύλου.
7. Νέο Οίτυλο. Έτσι μετονομάσθηκε από Τσίπα με το Β.Δ. της 27 Μαρτίου 1903, ΦΕΚ. 54/1903. Ήταν τότε συνοικισμός του δήμου Οιτύλου. Από το 1912 έγινε έδρα ομώνυμης κοινότητας.
8. Ξερόβρυση. Έτσι μετονομάσθηκε ή Νιάμιτσα, με το Δ. 19-7-1928, ΦΕΚ. Α 156/1928. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Οιτύλου. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Οιτύλου.
9. Ομαλαί (αι). Έτσι μετονομάσθηκε ο συνοικισμός τα Κριαλιάνικα, λέγονται και Κρελιάνικα με το Β.Δ. 20-9-1955, ΦΕΚ. Α 287/1955. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Αρεόπολης. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Οιτύλου.
10. Πετροβούνι. Έτσι μετονομάσθηκε ή Αστρόβα, με το Δ. 19-7-1928, ΦΕΚ. Α 156/1928. Συνοικισμός της πρώην κοινότητας Οιτύλου. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Οιτύλου.
11. Πύργος Δυρού. Έτσι μετονομάσθηκε ο Πύργος (Οιτύλου), με την Απόφ. Υπ. Εσωτ. 2797/20-1-1927, ΦΕΚ. Α 6/1927. Από το 1940 γραφότανε Πύργος Διρού. Ήταν έδρα ομώνυμης κοινότητας. Πριν από το 1912 ανήκε στον δήμο Οίτύλου.
12. Σωτήρας (ο). Έτσι μετονομάσθηκε το Κουσκούνι, με το Β.Δ. 20-9-1955, ΦΕΚ. Α 287/1955 συνοικισμός της Αρεόπολης. Πριν από το 1912 ανήκε στο δήμο Οιτύλου.