Αρχική Ιστορία Δήμοι - Χωριά Ήθη - Έθιμα Μοιρολόγια Ποίηση Απόδημοι Αρχιτεκτονική
Εκκλησίες Κάστρα Ταΰγετος Χλωρίδα Πανίδα Σπήλαια Προϊόντα Άρωμα Μάνης
Δημιουργοί Απόψεις Εκδρομές Σύλλογοι Σύνδεσμοι Wallpaper Περιεχόμενα Βιβλιογραφία

 

Προηγούμενη

 

Επικοινωνία

Του Ντάβο

Τραγική Αλθαία θυμίζει πραγματικά η μάννα του Ντάβου, που είδε τον αδελφό της σκοτωμένον από τα παιδιά της:

Ένα Σαββάτο αποταχιά
ήρθασι τα παιδία μου,
ο Ντάβος1 κι ο Νικόλα μου,
ναν τους εδώκου την ευκή
ο Μπάρμπα τους να δικιωθεί
κ’ η λαδομουτζουιριά να βγει.

—Με την ευκή μου, Ντάβο μου.
Το θέλημα ζας να γενεί,
μόνο να μου φυλάξετε
το Νικολό και το Βρετό,
το μπάρμπα και τον ανιπχιό.

Ζούστησα κι αρματώβησα,
πάσι στην Άγια Κυιριακή
κ' εκεί καρτέρι εστήσασι
και πέσασι να κύψουσι.
Μα ο Ντάβος, που ήτα πονηρός,
έβαλε πέτρα ξυμυτή,
να μη μπορεί να κοιμηθεί.

Τη νύχτα, τα μεσάνυχτα
αγροίκησε ποδοβολή
και το Νικόλα εσκούντησε:
—Ξύπνα, Νικόλα αφέντη μου,
τα’ ήρθε το κιριάρι το παχύ
και το μαρτίνι τη Λαμπρής.

Απάνου εξεσηκώθησα
αστράψασι μνιά μπαταιριά,
σκοτώσασι το μπάρμπα τους,
το μπάρμπα και τον ανιπχιό,
το Νικολό και το Βρετό.

Σηκώθησα και φύγασι
και πάσι στα Κεχιριάνικα
κ' η μάννα τους, τους ερωτά:
—Για πες μου, Ντάβο αφέντη μου,
που 'σαι το πρώτο μου παιδί
κ' έκοψες τ' αργυρό κουμπί
κ' έφαες πάρθενο βυζί,
για πες μου τι εκάματε
εκεί στην Άγια Κυιριακή;

—Ε μάννα μου, τι να ζε που,
τίποτα δεν εκάμαμε,
τα’ επέσαμε και κύψαμε
κ’ εξαπεράσασι οι γιοχτροί.

—Πες μου εσύ Νικόλα μου,
που είσαι το στερνό παιδί
κ' εβύγιαξες πολύ βυζί.
—Ε, μάννα μου, τι να ζε που,
ο Ντάβος έναι πονηρός
και ζε τα λέει ψέματα.
Σκοτώσαμε το μπάρμπα μας,
το μπάρμπα και τον ανιπχιό,
το Νικολό και το Βρετό.

—Νάθε γυρίσει ο μπαλαρμάς,
να κιριώσει την καρδία ζας,
παρά που μου σκοτώσατε
το μπάρμπα και τον ανιπχιό,
το Νικολό και το Βρετό.
Κι αμ' πως να βγάλου τον καιρό,
που είχα μοναχόν καφό;
Κι άμ' πως να βγάλου τη χρονιά
ανάκατα με το φονιά;

Την τραγική θέση της μάννας του Ντάβου καταλαβαίναμε, αν σκεφτούμε πως η κατάρα της μάννας, η βγαλμένη από αγανάκτηση, είναι κάτι τρομερό για το παιδί, γιατί πιστεύουν πως το παιδί, που προκάλεσε την κατάρα της μάννας του, δε θα αργήσει να δεχτεί συφορά.

1.Από το Ντάβος έχει σχηματισθή το επώνυμο Δαβάκης (Νταβάκης). Πρόκειται για πρόγονο του ήρωα της Πίνδου Κώστα Δαβάκη.

Από το βιβλίο του Ανάργυρου Κουτσιλιέρη «Μοιρολόγια της Μάνης» Μνημεία Γλωσσικά-Ιστορικά-Λαογραφικά, Εκδόσεις ΜΠΕΚΑΚΟΣ, Αθήνα 1997.


του Δημαρόγγονα ] του Δάσκαλου ] του Φαντάρου ] του Χωροφύλακα ] του Κοσονάκο ] του Γ. Μούρτζινου ] [ του Ντάβο ] η Φαρμακεύτρα ] η Λαζαρόνυφη ] της Γιαννούς ] Μάνα ]