Λαγκάδα: Αμφιθεατρικά κτισμένη στις πλαγιές ενός λόφου με εκπληκτική θέα, ανάμεσα στα δύο μεγάλα λαγκάδια Εμπλούτσου και Βαθύ Λαγκάδι, στα οποία οφείλει το όνομά της.

Ήταν εμπορικός οικισμός και στην αρχαιότητα υπήρξε πέρασμα της οδού που οδηγούσε από τη Σπάρτη στα Μεσσηνιακά παράλια και ήταν ενσωματωμένη στην επικράτεια των Θαλαμών. Το 1336 παραχωρήθηκε ως φέουδο στο Ν. Ατζαγιόλι και το 1503 κυριάρχησε η οικογένεια Βούλτσου.

Η Λαγκάδα είναι ένα γνήσιο χωριό αρχιτεκτονικής αισθητικής, με πυργόσπιτα και σπίτια με κεραμιδένιες στέγες.

Σώζονται αρκετοί πύργοι, όπως ο πενταόροφος πολεμόπυργος του Καπιτσίνου, ο τετραώροφος του Οικονομέα (1757), η τριώροφη κατοικία του Κισκήρα (1859) κ.α.

Αξιόλογη η Βυζαντινή εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, η Αγία Τριάδα (11^ου-12^ου αι.) με εντοιχισμένα μάρμαρα και ο κοιμητηριακός ναός της Αγίας Σοφίας (13^ος αι.).

 Ο σταυροειδής ναός της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα είναι 1.000 ετών και ιδρύθηκε ως Άγιος Βλάσιος, ενώ μετονομάσθηκε το 1866 από την οικογένεια των Κτεναβέων που ήταν ιδιοκτήτες της. Έχει τρούλο, καμπαναριό, μαρμάρινο τέμπλο και ωραιότατη τοιχοποιΐα με εντοιχισμένα μάρμαρα και δυο στρώματα αγιογραφιών.

Από τη Λαγκάδα ήταν ο ζωγράφος Αναγνώστης, ο οποίος μαζί με το Νικόλαο από το Νομιτσί, αγιογράφησαν το 1750 την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Σκουτάρι, αλλά και άλλες.