Νομιτσί Αποτελεί Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Λεύκτρου, βρίσκεται ανάμεσα στις Θαλάμες και στη Πλάτσα.  Το Νομιτσί πήρε το όνομά του, από ένα καλό ζωγράφο που οίκησε τη περιοχή και λεγόταν Νομιτσής ή επειδή εκεί βρισκόταν η Νομική, ο χώρος λήψης αποφάσεων, στα χρόνια της ακμής των αρχαίων Θαλαμών. Οι βυζαντινές εκκλησίες κατά μήκος του δρόμου που συνδέει τα χωριά πιστοποιεί την ακμή του τόπου και κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Πάνω από το χωριό βρίσκονται χαλάσματα μεσαιωνικού οικισμού.

  Εξαίρετα δείγματα Βυζαντινής τέχνης αποτελούν η Υπαπαντή με αγιογραφημένο τέμπλο, ο ο Σωτήρας (12^ου-13^ου αι.) με τετράπλευρα κιονόκρανα και αγιογράφηση, οι Άγιοι Ανάργυροι (11^ου αι.) με τρούλο και μικρό καμπαναριό, η Παναγίτσα μονοκάμαρη με τοιχογραφία στο φάτνωμα του υπέρθυρου, ο Άη Στράτηγος, η Ανάληψη με τοιχογραφίες του 1704 και ο Άγιος Νικόλαος με τοιχογραφίες από τη σχολή του Κουτήφαρη.

Η κεντρική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου είναι τοιχογραφημένη, έχει ξυλόγλυπτο τέμπλο και επιβλητικό κωδωνοστάσιο του 1730. Η Αγιογράφηση είναι του Ηλία Κουλουφάκου (1814) που αγιογράφησε και τη Μονή Ντεκούλου στο Οίτυλο.

Από το Νομιτσί ήταν ο ζωγράφος Νικόλαος, ο οποίος μαζί με τον Αναγνώστη από τη Λαγκάδα, αγιογράφησαν το 1750 την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στο Σκουτάρι, αλλά και άλλες.