Ως Μανιάτης, υφίσταμαι έναν ψυχικό διχασμό: Είναι δύσκολο να προσδιορίσω τον εαυτό μου ως Λάκωνα ή Μεσσήνιο. Διότι η Μάνη τεμαχίστηκε από τους Βαυαρούς κι ένα κομμάτι της, η Αποσκιαδερή, η Δυτική, προσαρτήθηκε στη Μεσσηνία, ενώ η Προσηλιακή (Ανατολική) και η Μέσα Μάνη προσαρτήθηκε στη Λακωνία. Έτσι, η Μάνη, που έπρεπε να γίνει ξεχωριστός νομός, που να καλύπτει όλο τον Ταΰγετο μέχρι Αλαγονίας, έχασε την αυτοτέλειά της. Η διάσπαση αυτή συνέφερε τους Βαυαρούς, που όλος σχεδόν ο στρατός τους είχε αιχμαλωτισθεί από τους εξεγερμένους Μανιάτες.

Δυστυχώς ο διοικητικός τεμαχισμός, που οπωσδήποτε εξυπηρέτησε κάποιες φιλοδοξίες Μανιατών (βουλευτής στη Λακωνία — βουλευτής στη Μεσσηνία), έβλαψε τη Μάνη ως περιοχή. Ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε.

Ωστόσο, ο διοικητικός τεμαχισμός δεν έφερε τον ψυχικό. Ο Μανιάτης είναι Μανιάτης είτε κατοικεί στη Μεσσηνιακή είτε στη Λακωνική Μάνη. Γιατί οι Μανιάτες διατηρούν τα πιο συμπαγή ιδιοτροπικά χαρακτηριστικά. Ακόμη και φυσιογνωμικά.

Όμως η διαίρεση αυτή συνιστά αδικία μεγίστη. Η Μάνη έκανε πολλά για την Ελλάδα. Μερικά ήσαν αρνητικά, όπως ο φόνος (όχι, προς θεού! δολοφονία) του Καποδίστρια, όσο κι αν ο Καποδίστριας φέρθηκε άδικα στους Μαυρομιχαλαίους. Με εξαίρεση κάποιες περιοχές της Μακεδονίας καμιά άλλη περιοχή δεν έχει τιμήσει την προσφορά της.

Θα 'θελα να πρότεινα κάτι απλό: Ωρίμασαν πια οι συνθήκες να γίνει η Μάνη (Μεσσηνιακή και Λακωνική) ενιαίος νομός. Νομός Μαΐνης και Μητρόπολις Μαΐνης. Έτσι θα αποκατασταθεί μια μεγάλη ιστορική αδικία. Είναι μια ελάχιστη οφειλή της Ελλάδος προς τη Μάνη. Η ανάδειξη της Μάνης σε νομό θα προσφέρει τεράστιες δυνατότητες στην περιοχή, θα δημιουργήσει πρώτα - πρώτα ένα συμπαγή αριθμό νομαρχιακών υπαλλήλων.

Ως νομός η Μάνη θα έχει δυνατότητα να μετέχει στα αναπτυξιακά προγράμματα της Κοινότητας, να απορροφά δικούς της πόρους και να μη γίνεται έτσι ο φτωχός συγγενής της Μεσσηνίας και της Λακωνίας, που δήθεν ζει από τον τουρισμό, ενώ στην ουσία ζει από το ξεπούλημα της γης και των πύργων της στους ξένους. Τι ελληνικό απέμεινε στη Στούπα;

Μέσα σ' έναν ενιαίο μανιάτικο νομό οι Μανιάτες θα εξακολουθούν - παρά τις αιώνιες διαφορές τους- (άλλωστε τι Μανιάτες θα ήσαν;) να διατηρούν τα ιδιαίτερα πολιτιστικά χαρακτηριστικά της φύτρας τους. Όσο για το πού θα είναι η έδρα του νομού ή της μητροπόλεως, αυτά σήμερα με την πρόοδο της συγκοινωνίας και επικοινωνίας είναι ασήμαντα προβλήματα.

Η Μάνη για να μη ρημάξει ως τόπος -για να μη γίνει γερμανικό kreis - χρειάζεται όλα τα χωριά της. Οι ίδιοι Μανιάτες διακήρυξαν κάποτε:

«Όντες είν’ η Μάνη σύμφωνη, βγάν' άρματα μεγάλα». Δηλαδή, όταν οι Μανιάτες είναι μονοιασμένοι, είναι ακατανίκητοι.