Από το βιβλίο του Μιχάλη Γρηγ. Μπατσινίλα «ΟΙ ΜΕΔΙΚΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΙΑΤΡΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΟΙΤΥΛΟΥ ΜΑΝΗΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ». Αθήνα 1999.

Ο πρώτος που κατέγραψε τις οικογένειες που κατάγονται από τους Μέδικους-Γιατριάνους του Οιτύλου ήταν ο ιατρός Γεώργιος Αχ. Γιαννακάκος-Ραζέλος¹ συμβουλευόμενος τους γέροντες της εποχής του όπως τον Σπύρο Ηλία Μπατσινίλα κ.α., που ζούσαν εκεί και λάβαιναν μέρος στην Μεγάλη Γιορτή. Η σειρά όμως που τους βάζει είναι λάθος και αυτό προκύπτει από την σειρά που κατ’ έτος γιόρταζαν και γιορτάζουν την Μεγάλη Γιορτή τους οι Μέδικοι-Γιατριάνοι. Αρχίζει πρώτα με τον Μιχελή, μετά τον Ραζέλο, τον Τσαχούτα, τον Σαλμπάνο, τον Κουρή, που τον γράφει Γουρή, τον Γάϊο και τον Μπαζίνα. Η σωστή σειρά είναι 1)Μιχελής, 2)Κουρής, 3)Ραζέλος, 4)Τζαχούτας, 5)Γάϊος, 6)Σαλμπάνος και 7)Μπαζίνας.

Οι οικογένειες που κατέγραψε ο Γεώργιος Γιαννακάκος–Ραζέλος, ήσαν εκείνες που υπήρχαν στο Οίτυλο και στους συνοικισμούς του, κατέγραψε ακόμη ορισμένες που πρόσφατα είχαν ξακληρίσει ή ξακλήραγαν.

Όσες οικογένειες Μεδίκων–Γιατριάνων είχαν εγκατασταθεί εκτός περιφέρειας Οιτύλου στην Μάνη ή αλλού έμειναν στο σκοτάδι, γιατί όποιοι απομακρύνονταν από το μητροπολιτικό κέντρο του Οιτύλου και δεν είχαν άμεσους δεσμούς με τον τόπο και τους δικούς τους αυτομάτως διαγράφονταν από την συμμετοχή τους στην Μεγάλη Γιορτή, αυτό συνεχίστηκε μέχρι σήμερα.

Οι οικογένειες που κατάγονται από τα έξι(6) αδέλφια και τον έβδομο υιοθετημένο Μπαζίνα είναι οι εξής:

1) Από τον Μιχάλη ή Μιχελή, που σαν πρώτος γιος κληρονόμησε την έδρα -το παλάτι- και η συνοικία των απογόνων του έφτανε μέχρι το καντούνι που έμενε ο Μπαζίνας και μέχρι την Ρούγα. Η γενιά του Μιχελή συμμετείχε σχεδόν ολόκληρη στην μετανάστευση του 1670 για την Ιταλία. Στο Βοίτυλο έμειναν μόνο λίγοι, που ονομάστηκαν Ντεκούλος ή Δεκούλος και Πολυχρόνης, Παπαδόπουλος. Σήμερα υπάρχουν μόνον από τους πρώτους απόγονοι και από το 1758 κατοικούν στην θέση Καρύδις στην Κάτω χώρα όπου έχτισαν και μοναστήρι. Αρκετοί γόνοι τους σήμερα συμμετέχουν στην Μεγάλη Γιορτή. Έχουν σπίτια και στο Νέο Οίτυλο (Τσίπα).

Ολόκληρη η γενιά που έμεινε στο Βοίτυλο στράφηκε προς την εκκλησία, γίνονταν παπάδες και δεσποτάδες, προσπάθησαν έτσι να κρατήσουν ένα τμήμα της εξουσίας, γιατί το πολιτικό το αφαίρεσαν οι Βενετοί το 1684 και το έδωσαν στην αντίπαλη οικογένεια των Στεφανόπουλων -Κομνηνών.

Οι Πολυχρόνης - Παπαδόπουλοι δεν υπάρχουν σήμερα, παλιότερα έχω ακουστά ότι υπήρχε ένας παπά-Πολυχρόνης και έχει μείνει στην βραχώδη παραλία της Χοτάσιας, στο τοπωνύμιο «τα Πολυχρόνια». Με το επώνυμο μόνο Παπαδόπουλος υπήρχε ένας αξιωματικός στο Βασιλικό Ναυτικό γύρω στα 1950, όταν πήγε μόνιμος ο Μενέλαος Αποστολάκος, που τον συνάντησε και τον βοήθησε. Η οικογένειά του είχε μετοικήσει προς την Καλαμάτα και από κει στην Αθήνα. Εκεί χάθηκαν τα ίχνη τους μέσα σε τόσους Παπαδόπουλους. Το σπίτι τους στο Οίτυλο ήτανε απέναντι απ’ του Μπαζίνα (σήμερα το έχουν κληρονόμοι Γαλαριάνων) και συνέχιζαν τα Μιχελιάνικα μέχρι τον Ταξιάρχη.

2) Από τον δεύτερο αδελφό τον Κούρο ή Κουρή κατάγονται οι οικογένειες: Ανδρώνης ή Αντρώνης, Βοϊδάκος και Πετρακάκος, Μπαρέλος Πατρινέλης, Πιερρουλίδης ή Πιερρουλέας και Ψαρρέας.

Οι απόγονοι του Κουρή κληρονόμησαν το κάτω μέρος του Κάτου Μαχαλά του Οιτύλου από την συνοικία των Κακασαγγιάνων μέχρι την συνοικία των Αλμπανεζιάνων.

Οι Αντρωνιάνοι και οι Πιερρουλιάνοι είχαν σπίτια στο Αντρωνιάνικο καντούνι που αρχίζει από κάτω από το Κοινοτικό Κατάστημα μέχρι τον Αϊ-Νικόλα. Σήμερα μόνο οι Πιερρουλιάνοι έχουν σπίτια εκεί με δυο αρσενικούς κληρονόμους ο Πέτρος που έχει κορίτσια, και ο Γιώργος. Οι Αντρωνιάνοι έχουν σπίτια καμένα και ερειπωμένα απ’ τον εμφύλιο στο Μεσιακό, ήσαν Τροτσκιστές και για να ζήσουν έφυγαν για την Αθήνα, από τότε δεν ξαναφάνηκαν στο Βοίτυλο.

Οι Πατρινελιάνοι έχουν τα σπίτια τους από τ’ αλώνια και τ’ Αντρωνιάνικο μέχρι ακουμπιστά και πάνω στα Κακασαγγιάνικα, όμως ολόκληρο το σόι στηρίζεται σήμερα σ’ ένα αρσενικό παιδάκι τον Νίκο, γιο του Σωτήρη.

Του Ψαρρέα το σπίτι είναι προς τον Άγιο Πετράκη ανάμεσα στα Ραζελιάνικα, είναι ερείπιο από ατύχημα πυρκαγιάς για πάρα πολλές δεκαετίες. Μένουν στην Αθήνα, υπάρχει ένας αρσενικός κληρονόμος ο Ευάγγελος γιος του Ηλία.

Η οικογένεια Βοϊδάκος είναι εγκατεστημένη στο πάνω μέρος της Χοτάσιας, εκεί είναι τα σπίτια τους. Ο Κυριάκος Βοϊδάκος του Πέτρου, άλλαξε το επώνυμό του τώρα τελευταία και γράφεται Πετρακάκος.

Η οικογένεια Μπαρέλου αφού γλίτωσε από τον βίαιο ξακληρισμό της πριν από ένα αιώνα και πλέον, στον ομώνυμο πύργο της στην Χοτάσια στο Κοτρώνι. Συνέχισε μ’ ένα αρσενικό παιδί που γλίτωσε στην κοιλιά της μάνας του και βρήκε ακούμπημα στους Κατσαριάνους (Τσαχαγιάς). Εκεί στον Πάνου Μαχαλά του Οιτύλου είναι και το σπίτι τους. Σήμερα πάλι όλο το Μπαρελιάνικο κρέμεται σ’ ένα αρσενικό παιδί τον Δημήτρη γιο του Σταύρου.

Απ’ όλο το Κουριάνικο στην Μεγάλη Γιορτή συμμετέχουν ενεργά μόνο ο Παναγιώτης Δημητρίου Πατρινέλης, αλλά έχει μονάχα δύο κόρες. Ο Ηλίας Ευάγγελου Ψαρρέας που έχει ένα γιο και ο Δημήτρης Σταύρου Μπαρέλος ανύπαντρος.

3)  Από τον τρίτο αδελφό τον Ιωάννη ή Ραζέλο κατάγονται οι περισσότερες οικογένειες, που καθώς φαίνεται δεν συμμετείχαν πολλοί στον ξενιτεμό του 1670. Έχουν τα εξής επώνυμα:

Αποστολάκος, Γιαννακάκος, Γιαννακάκος-Ραζέλος, Γιανναρέας, Δημητρακουλάκος, Ιατρόπουλος, Μιχαλέας, Μιχαλαρέας, Μπατσινίλας, Παναγιωταρέας, Παπαδέας ή Σταυρέας, Πετράκος, Πιερρακέας, Ραζέλος, Ρουμπέας, Σταθέας, Σωτηράκος, Τσινέας.

Οι απόγονοι του Ραζέλου κληρονόμησαν από την συνοικία των Λαβουρεντιάνων στο Οίτυλο μέχρι τον Άγιο Πετράκη κατά μήκος του γκρεμού και μέχρι το καντούνι του Μπαζίνα και την Ρούγα. Με το κατέβασμα των Μιχελιάνων στον Καρύδη η Ραζελιάνικη συνοικία έφτασε μέχρι το Παλάτι και τ’ Αντρωνιάνικο. Όλος ο Καραβοστάσης ήταν και είναι ακόμη Ραζελιάνικος μέχρι και στη Τσίπα έχουν οι Ραζελέοι. Επίσης στην Χοτάσια και στην Αρφίγγεια.

Η οικογένεια Αποστολάκος έχει τα σπίτια τους από το πάνω μέρος της Ρούγας και στον Καραβοστάσι.

Οι Γιαννακιάνοι τα έχουν πουλήσει τα σπίτια τους που ήσαν προς τον Άγιο Πετράκη ο μακαρίτης ο γιατρός ο Γιώργος πρόσθεσε και το Ραζέλος στο επώνυμο του, σήμερα όλο το Γιαννακιάνικο στηρίζεται στον ομώνυμο έγγονά του, και στους Γιαννακιάνους απογόνους του Παναγιώτη, που πήγε στο Μαυροβούνι Γυθείου από προπολεμικά.

Οι Γιανναριάνοι είναι εγκατεστημένοι στον Καραβοστάσι και στο Νέο Οίτυλο (Τσίπα).

Οι Δημητρακουλιάνοι έχουν και αυτοί σπίτια και περιουσίες στον Καραβοστάση, ο περισσότερος κάμπος ήταν δικός τους.

Ο Ιατρόπουλος δεν υπάρχει για αιώνα και πλέον στο Βοίτυλο, η Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τόμ. ΙΒ΄, σελ. 826, αναφέρει τους αγωνιστές της επανάστασης Ιατρόπουλους και για τον Σταμάτη γράφει ξεκάθαρα «Αγωνιστής εξ Οιτύλου φονευθείς εις τα Στύρα της Ευβοίας κατά το 1822». Ένας Ιατρόπουλος Σπύρος είχε έρθει από το Πεταλίδι, στην πείνα, στην Κατοχή, τα Χριστούγεννα του 1942 και ήθελε να μπει στην Γιορτή και στο μυστικό, αλλά δεν τον άφησαν παρ’ όλο που μεσολάβησε ο γιατρός Γεώργιος  Γιαννακάκος-Ραζέλος. Η γιορτή γινότανε στο σπίτι του πάππου μου Μιχάλη Μπατσινίλα και γιόρταζε το μπουλούκι το Ραζελιάνικο. Τότε οι κακοθελητές συγχωριανοί μας είπαν στους Ιταλούς καραμπινιέρους για την συγκέντρωση, την γιορτή και το Μυστικό που θα γινόντουσαν –ως γνωστόν απαγορεύονταν οι συγκεντρώσεις- όμως για καλή τύχη ο διοικητής ονόματι Φρατζέσκος ήταν μορφωμένος και συγκινημένος από την Ιταλική καταγωγή των Μεδίκων–Γιατριάνων τους έδωσε ψωμί (μπανιότες), για να γιορτάσουν.

Η οικογένεια Μιχαλέας, που κατοικούσε στον Καραβοστάσι στο σπίτι μετά τον Αϊ Παντελεήμονα με τελευταίο κάτοικο τον Τζαννέτο Μιχαλέα με την πρόσχαρη γυναίκα του την Διονυσούλα έμειναν χωρίς απογόνους και σφράγισαν με τον θάνατό τους το τέλος της οικογένειας για το Οίτυλο, μόνο στη Αμερική υπάρχουν συγγενείς τους. Λέγεται επίσης ότι η οικογένεια Μιχαλάς στους Λάκωνες της Κέρκυρας κατάγονται από τους Μιχαλέους, αλλά δεν μπορεί βέβαια να εξακριβωθεί απόλυτα, παρ’ όλες τις άφθονες ενδείξεις. Πάντως αυτοί ήρθανε στο Οίτυλο, εμείς πήγαμε στην Κέρκυρα και αδελφοποιήθηκαν τα χωριά μας.

Οι Μιχαλαριάνοι έχουν σπίτια στο Οίτυλο και στο Σπαρτούλι, αδελφομέρεια με τους Μπατσινιλιάνους.

Οι Μπατσινιλιάνοι είχαν την Ρούγα και εκεί που είναι το Κοινοτικό Κατάστημα, αδελφομέρεια με Μιχαλαριάνους και το κάτω μέρος της Ρούγας όπου και το οικοδομικό συγκρότημά τους. Στο Σπαρτούλι τα έδωσαν προίκα στους Μιχαλαριάνους. Επίσης έχουν και στην Χοτάσια στο πάνω μέρος δίπλα απ’ τον Βοϊδάκο.

Οι Παναγιωταριάνοι τα σπίτια τους στο Βοίτυλο στον Άγιο Δημήτρη και στην Βίγκλα, τα άφησαν στην Όλγα που πήρε τον Διακουμή Κουμουτσέα πρώην γραμματέα της Κοινότητας Οιτύλου. Οι Παναγιωταριάνοι έχουν περιουσία και στο Νέο Οίτυλο (Τσίπα).

Η οικογένεια Παπαδέα ή Σταυρέα στο Οίτυλο το σπίτι της είναι από κάτω απ’ την Καμπινάρα (πλατεία του σχολείου) δίπλα από το Παλάτι και οι κήποι τους φτάνουνε στο Κοινοτικό Κατάστημα, έχουν και ένα σπιτάκι από το κάτω μέρος στ’ Αντρωνιάνικο. Η οικογένεια σβήνει με δύο κόρες του μακαρίτη Γιάννη ο αδελφός του Σταύρος που ζει, δεν έχει παιδιά. Οι άλλοι Παπαδέοι είναι από τον αδελφό Λουκά ή Τζαχούτα όπως θα δούμε παρακάτω.

Η οικογένεια Πετράκος έχει τα σπίτια της στην Ρούγα αριστερά στο καντούνι που ανεβαίνουμε προς του Μπαζίνα απέναντι από τους Αποστολιάνους. Στο πάνω Μαχαλά τώρα τελευταία ο Πέτρος Πετράκος πήρε προίκα σπίτι απ’ τους Ζαρρέους. Η οικογένεια Πετράκος έχει και σπίτια στον Καραβοστάσι στο πρωτοέμπα.

Οι Πιερρακιάνοι έχουν σπίτια πίσω και δίπλα απ’ του Μπαζίνα στο Οίτυλο. Ένα Πιερρακιάνικο σπίτι είναι και στο Μεσιακό κοντά στον Αϊ. Δημήτρη.

Οι Ραζελιάνοι δεν έχουν σπίτια στο Οίτυλο σήμερα, άλλα έχουν αγοράσει οι Μπατσινιλιάνοι και άλλα κατέχουν οι Πιερρακιάνοι, μονάχα στο Νέο Οίτυλο (Τσίπα), έχει σπίτι Ραζέλος.

Οι Ρουμπέοι είναι εγκατεστημένοι στην Αρφίγγεια μονάχα τώρα τελευταία εγκαταστάθηκαν στο Πάνου Μαχαλά και στις Ακρινές.

Οι Σταθέοι είναι εγκατεστημένοι στην Χοτάσια στο πάνω μέρος. Άλλαξαν το επώνυμό τους και γράφονται Λυμπερέας εκτός από έναν που γράφεται Λυμπέρης.

Οι Σωτηράκος είναι εγκατεστημένοι στον Καραβοστάσι κοντά στην Χαρανιάστρα.

Ο Τσινέας δεν υπάρχει σήμερα έχουν σβήσει πάνω από 100 χρόνια, τα σπίτια τους ήσαν εκεί που είναι του Κώτσου του Μπαρούνη και στο καντούνι από Ρούγα προς Μπαζίνα (σήμερα Ζαρρέα), από την δεξιά πλευρά πάνω απ’ το στενό των Αποστολιάνων ακριβώς στην γωνία.

Σήμερα στην Μεγάλη Γιορτή εκτός από Μιχαλέους και Τσινέους που δεν υπάρχουν απόγονοι, τους Ιατρόπουλους που είναι στο Πεταλίδι και στην Αθήνα, και δεν τους έβαλαν το 1942, συμμετέχουν εκπρόσωποι απ’ όλα τ’ άλλα σόγια εκτός από τους Δημητρακουλιάνους, και Σταθέους, που το άλλαξαν σε Λυμπερέας και Λυμπέρης.

4) Από τον τέταρτο αδελφό τον Λουκά που επονομάστηκε Τζαχούτας ή Τσαχούτας κατάγονται οι οικογένειες: Βαρβεράκης ή Παπαδέας Δεγρέας, Μπαταλάρης, Παπαδέας και Σκουτζέας.

Τα σπίτια τους είναι κυρίως από Ρούγα μέχρι Ραζελιάνικα στον Αϊ Πετράκη.

Η οικογένεια Βαρβεράκης ή Μπαρμπεράκης που ήταν παρατσούκλι οικογένειας κλάδου των Παπαδέων και έγινε επώνυμο δεν υπάρχει σήμερα. Οι τελευταίοι Μπαρμπεραίοι ο Τέλης και ο γιος του Νίκος τους σκότωσαν τα τάγματα ασφαλείας στον Δέντρακα Γαρδενίτσας του Οιτύλου στον εμφύλιο, Άφησαν ζωντανή την –Τέλενα -Ελένη το γένος Πιερρακέα απ’ το Μεσιακό που την πρόλαβα ζωντανή- έζησε μέχρι τέλος της δεκαετίας του 1980. Το σπίτι τους ήταν δίπλα από του Μενέλη Αποστολάκου, στο στενό προς Άγιο Πετράκη.

Η οικογένεια Δεγρέας ή Ντεγρέας έχουν τα σπίτια τους δίπλα από τους Μπαρμπεραίους, στην Ρούγα και στον Αϊ-Νικόλα.

Η οικογένεια Μπαταλάρης δεν υπάρχει σήμερα, το σπίτι του Μπαταλάρη το έχει αγοράσει ο Σπύρος Ντεγρέας και το έδωσε προίκα στην κόρη του Βιργινία. Είναι κάτω από τα Μπατσνιλιάνικα και απέναντι από το σπίτι που αγόρασε η Μεγάλη Γιορτή, έχει εντοιχισμένη την παλαιότερη ημερομηνία κατασκευής σπιτιού στο Οίτυλο -1689-.

Η οικογένεια Παπαδέας έχει τα σπίτια της στην Ρούγα κολλητά με τους Ντεγρέους.

Η οικογένεια Σκουτζέας που σβήνει σήμερα με τελευταίο τον Γιώργη, που δεν έχει παιδιά και πούλησε το σπίτι του στον Ηλία Μιχαλαρέα Το σπίτι των Σκουτζιάνων ήταν δίπλα στον Άγιο Πετράκη. Ο Αϊ-Πετράκης είναι οικογενειακή εκκλησία των Τζαχουτιάνων και κυρίως τον προσέχουν οι Παπαδέοι, που έχουν μερδικά στο γκρεμισμένο επισκοπικό κελί ακουμπιστά στα βορινά του ναού και στο κηπάκι, φαίνεται όπως μαρτυρεί και το επώνυμό τους κάποιος πρόγονός τους θα ήτανε παπάς. Σήμερα στην Μεγάλη Γιορτή συμμετέχουν από τις οικογένειες Δεγρέας, Παπαδέας και ο Σκουτζέας.

5)  Από τον πέμπτο αδελφό τον Γάϊο ή Γάτο κατάγονται οι εξής οικογένειες: Γατέας, Ζαρουλέας, Καράμπελας, Στρατηγαρέας και Ράϊκος. Κληρονομικά η κυρίως έδρα των σπιτιών τους ήταν μεταξύ Τζαχούτα και Κακασαγκιάνων.

Η οικογένεια Γατέα είναι εγκατεστημένη στη Χοτάσια μετά το 1821 κρεμάστηκε όλο το σόι σ’ έναν Ηλία που όμως άφησε κληρονόμους και συνεχίστηκε το επώνυμο. Τα τελευταία χρόνια οι Γατέοι έχουν εγκατασταθεί στο πάνω μέρος του Πάνου Μαχαλά του Οιτύλου σε προικώα περιουσία (Πατρικαριάνων).

Η οικογένεια Ζαρουλέας είχε τα σπίτια της εκεί που αγοράστηκε και χτίστηκε το σπίτι της Μεγάλης Γιορτής. Επίσης έχουν σήμερα σπίτι στον Αϊ-Νικόλα, στο Φρύγανο και προς τα Ραζελιάνικα –Αϊ-Πετράκη- αγοραστά. Οι απόγονοί της λόγω έλλειψης αρρένων τέκνων έχουν συρρικνωθεί πολύ. Ένα κλαδί της γράφτηκε από παλιά Γεωργιάδης και εξαφανίστηκαν φεύγοντας για την Αθήνα, ανάμεσα σε τόσους συνώνυμούς τους στην Ελλάδα.

Η οικογένεια Καράμπελα έχει τα σπίτια της σε δικό της συνοικισμό στην Αρφίγγεια «Τα Καραμπελιάνικα» αλλά τα τελευταία χρόνια μέλη της έχουν εγκατασταθεί στον Πάνου Μαχαλά (στα Βράμακα) και Πιτίνια με προίκες ή αγορές ακόμη και στη Χοτάσια.

Η οικογένεια Στρατηγαρέας έχει τα σπίτια της σε δικό της συνοικισμό στην Αρφίγγεια «Τα Στρατηγαριάνικα». Ένα παλιό σπίτι τους ήτανε δίπλα από τα Μοτσοβολιάνικα στην γωνία το έχει Πιερρακέας -του μακαρίτη του Μαστρογιάννη Πιερρακέα-. Σήμερα Στρατηγαραίοι έχουν εγκατασταθεί στον Πάνου Μαχαλά στα Πιτίνια με αγορές.

Η οικογένεια Ράϊκος έχει ξακληρίσει μία από τις τελευταίες κοπέλες την είχε παντρευτεί ο γέρο Ξενοφών ο Μπατσινίλας, τα σπίτια τους ήτανε στην Χοτάσια στο πάνω μέρος δίπλα από την εκκλησία της Παναγίας -της Παντάνασσας,- σώζεται ερείπιο και ο πύργος της οικογένειας, ήσαν συνήθως παπάδες τα μέλη της.

Στις 12 Ιανουαρίου 1819 είχε δανειστεί χρήματα ο Γιωργάκης Σαξιωνάκης, από τον ξάδερφό του πρωτοσύγκελο Χοτασιώτη Ραϊκανά².

Σήμερα στην Μεγάλη Γιορτή συμμετέχουν μέλη από τις οικογένειες Γατέας, Ζαρουλέας, Καράμπελας και Στρατηγαρέας.

6) Από τον έκτο αδελφό τον Σαλμπάνο κατάγονται οι Μοτσοβολέας και τώρα τελευταία, κάνα δύο γράφτηκαν και Μητσοβολέας.

Η κληρονομιά του Σαλμπάνου ή Μοτσιόβολου είναι από το κάτω μέρος του Παλατιού και αργότερα επεξετάθηκαν τα σπίτια τους μέχρι τ’ Αλώνια, από το κάτω μέρος του Ταξιάρχη. Αρκετοί Μοτσοβολιάνοι συμμετέχουν σήμερα στην Μεγάλη Γιορτή.

7) Από τον έβδομο αδελφό τον Μπαζίνα κατάγονται οι οικογένειες στο Πεταλίδι και Αθήνα, που ακούν στο αυτό επώνυμο.

Ο Μπαζίνας κατείχε την εμπροσθοφυλακή των Γιατριάνων, σπίτι του ήταν το σημερινό σπίτι του Ζαρρέα, προίκα από Μπαζινίτσα, στην γωνιά του δρόμου που πάει από την Καμπινάρα (Απιδιά) στην Ρούγα.

Παραπομπές
1. Γεώργιος Α. Γιαννακάκος–Ραζέλος, «Οι αγώνες της Μάνης δια την ελευθερίαν» (1453-1821), σελ. 67-68.
2. Είναι χειρόγραφη απόδειξη, από τον Σαξιωνάκη, στα αρχεία του ποιητή Νηφάκη. Σωκράτη Β. Κουγέα, «Νικήτα Νηφάκη – Μανιάτικα ιστορικά στιχουργήματα», Αθήνα 1964, σελ. 18.