Είναι
φυτό γνωστό από την αρχαιότητα για τις
θεραπευτικές του ιδιότητες. Οι σπόροι του
φυτού έχουν μεγάλη ομοιότητα με το κριθάρι,
γι' αυτό οι αρχαίοι Έλληνες το ονόμαζαν «κρίθμον».
Ο Διοσκουρίδης και ο Πλίνιος είχαν σε
μεγάλη εκτίμηση το κρίταμο, που περιέχει
αιθέρια έλαια, μεταλλικά άλατα, ιώδιο και
βιταμίνες, συστατικά ορεκτικά, τονωτικά,
ότι πρέπει για μια ωραία σαλάτα. Ακόμη και
σήμερα, όπως και στην αρχαία Ελληνική
κουζίνα, το κρίταμο σερβίρεται στις
παραθαλάσσιες περιοχές, συνήθως με το όνομα
«αρμύρα». Γίνεται επίσης τουρσί, μέσα σε
ξίδι και άλμη και συνοδεύει ευχάριστα τα
θαλασσινά μεζεδάκια.
Στη φαρμακευτική
χρησιμοποιείται ως ορεκτικό, διουρητικό,
καθαριστικό του αίματος και ευεργετικό στο
συκώτι.
